چیزی که انسان را از بیشتر حیوانات متمایز می کند ، احساس تعلق است. ما از ابتدای خلقت انسان ها ، کنار هم زندگی کرده ایم و همین امر باعث شده است که به طور قابل ملاحظه‌ای موجوداتی اجتماعی باشیم. عضویت در یک گروه با افزایش طول عمر ، و در نتیجه بهبود بقای ما ، آسایش و ثبات را فراهم می کند. در کنار این آسایش ما باید به پذیرش خود هم برسیم.
ما در جستجوی دائمی قبیله خود هستیم. اما بیشتر اوقات ، خواسته‌های ما ، رسیدن به بهترین نتیجه ها را از ما می‌گیرند. ایده “جا افتادن” ارزش خود را تضعیف می کند. و درنهایت با آنچه به نظر میرسد طبیعی یا درست است سازگار می‌شویم. این امر باعث می‌شود که درک نکنیم که چه کسی هستیم ، اما همین امر باعث می شود ما از پذیرش خود دور شویم و در مسیر ناامنی قرار می‌گیریم.
آن طور که هستی خود را بپذیر
پذیرش خود فراتر از تحمل نوع نگاه به خود است. پذیرش رفتار ، نگرش و سبک زندگی شما ، تأیید آنها و تلاش برای ایجاد تغییر موردنظر است. این شامل پذیرش بدن ، محافظت از خود در برابر انتقادات شدید و اعتقاد به توانایی‌های شما است. تمرین پذیرش خود به شما کمک می کند تا به ویژگی‌های خود ، چه بد و چه خوب ، پی ببرید و احساس گناه و ناراحتی را کاهش دهید. وقتی شروع به پذیرفتن آنچه هستیم می‌کنیم ، خود را برای پیشرفت آماده می‌کنیم.
تمرین پذیرش خود
در حین تمرین پذیرش خود ، هدایا و استعدادهای پنهانی را که در مورد خودتان نمی‌دانید کشف خواهید کرد. بعضی‌اوقات افکار منفی می‌تواند قضاوت و تمایل ما را برای امتحان چیزهای جدید محو کند ، و این امر باعث محدود شدن زمان برای جستجوی خود می‌شود. با پذیرش آنچه شمارا به یک فرد تبدیل می کند ، در حال ایجاد فضایی برای کشف علایقی هستید که در غیر این صورت ممکن است برای آنها وقت کافی نداشته باشید.
راحت بودن با خود باعث ایجاد گفتگوی حمایتی با خود و ایجاد شور و شوق در اعمال مراقبتی از خود می‌شود. هنگامی‌که مراقبت از خود را شروع می‌کنید ، با خوب غذا خوردن و تمایل به دوست داشتن بدن خود ، متوجه می‌شوید که انرژی بیشتری دارید. پذیرش خود به معنای کنترل زندگی شما است ، که باعث می‌شود احساس قدرت و اعتمادبه‌نفس کنید.
پذیریش خود به شما این امکان را می‌دهد که صفات و عادات شخصیتی خود را درک و تأیید کنید ، که باعث می‌شود از مقایسه خود با دیگران دور شوید. به‌جای تمرکز روی آنچه ندارید ، شروع به تأیید آنچه به شما داده‌شده است کنید و از آن استقبال کنید.
به خودت توجه کن
با هدایت توجه و انرژی خود به دور از وجود دیگران و به سمت خود ، درها را برای دنباله‌روی از خود باز خواهید کرد. شما در آشکار کردن قصد خود اطمینان پیدا خواهید کرد زیرا دیگر احساس بی‌لیاقتی نمی‌کنید و این احساس شمارا از بین نخواهد برد.
اغلب زنانی که می‌بینید ، هرروز با موانع چالش‌برانگیزی روبرو هستند. دائماً با زنان دیگر در حال رقابت هستند تا بتوانند تصویری غیرممکن از کمال داشته باشند که این موضوع باعث می‌شود باارزش و اعتمادبه‌نفس خود مبارزه کنند.
آسخت تلاش می‌کنند ، رانده می‌شوند و تمایل دارند در زندگی بیش‌ازحد عالی باشند و وقت کمی برای خودشان می گذارند. مستقل هستند ، بنابراین به‌ندرت دوست دارند که درخواست کمک کنند، حتی در مواقعی که به کمک شدیدی نیاز دارند. و مهم‌تر از همه ، آن ها پرورش‌دهنده هستند ، یعنی دیگران را بر خود مقدم می‌دارند.
بدون پذیرش خود
بدون پذیرش خود ، بهزیستی روان‌شناختی ما ممکن است آسیب ببیند. انتقاد شدید از خود می‌تواند منجر به افسردگی ، اضطراب ، اختلالات خوردن و سایر موارد مرتبط با سلامتی شود. ناتوانی در پذیرش خود می‌تواند باعث ایجاد استرس بین فردی شود ، مانع توانایی فرد برای درگیر شدن در موقعیت‌های اجتماعی شود و مانع از درخواست کمک شود.
وقتی این اتفاق می‌افتد ، شیوه‌های ذهن آگاهی غیراصولی به نظر میرسند اما در نتیجه مؤثرتر عمل می‌کنند. مقاومت در برابر پذیرش خود می‌تواند باعث شود شما نسبت به بدن خود مضطرب شوید و سیگنال‌های استرس را در مغز خود افزایش دهید. این موضوع می‌تواند منجر به ایجاد یک مارپیچ نزولی در سلامت کلی و سلامت روان شما شود.
خجالتی بودن اثر عدم پذیرش
اجتناب از پذیرش خود می‌تواند تأثیرات جنجالی در زندگی فرد داشته باشد. ما فکر می‌کنیم که با مجازات کافی ، قادر به تغییر خواهیم بود ، اما این فقط باعث استرس و اضطراب ما می‌شود. ما غالباً توسط دیگران تعریف می‌شویم و باگذشت زمان کافی ، از زیر سؤال بردن این تعریف دست می‌کشیم و شروع به پذیرش آن می‌کنیم.
یک سطح از لیاقت وجود دارد که احساس می‌کنیم فاقد آن هستیم ، و این باعث می‌شود احساس بی‌لیاقتی کنیم. یک‌چیز عظیم وجود دارد که مانع ما در پذیرش خود می‌شود وآن ترس از دست دادن کنترل است. این به‌خصوص برای برخی تهدیدآمیز است ، اما وقتی آن را خراب می‌کنیم ، می‌توانیم ببینیم که این نیرویی است که به دست می‌آوریم. با رها کردن و رفتن با جریان زندگی، ما خود را به آنچه جهان می‌تواند ارائه دهد باز می‌کنیم.
بخشش و خود شفقتی
تمرین پذیرش خود به معنای در آغوش کشیدن همه نقصها و پذیرفتن کسی است که امروز هستید. فرد باید با بخشش اشتباهاتی که خود و اطرافیان مرتکب شده‌اند ، خود شفقتی را به اجرا بگذارد.
این بدان معنی است که نسبت به دیگران دلسوز باشید و درک کنید که زندگی همه افراد، چالش ها و مبارزاتی دارد ، ازجمله خود شما نیز چالش‌هایی در زندگی خود دارید. تمرین خودتنظیمی با سرکوب احساسات منفی و تمرکز بر موارد مثبت ، اهمیت دارد. اگر به چیزهای بد بپردازیم ، زندگی ما شروع به ایجاد اتفاقات منفی میکند و در نتیجه به الگوهای تردید و بی‌اعتمادی تبدیل می‌شویم.
شرطی‌سازی مغز
شرطی‌سازی مغز باعث افزایش آگاهی و افزایش عملکرد می‌شود. با تمرین ذهنی می‌توانید عادت‌های خود را تغییر دهید. تهویه مغز انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهد . این به معنای چالش‌هایی است که در زندگی با آن روبرو هستیم و توانایی غلبه بر آنها را داریم. با تمرین ذهن آگاهی و همدلی می‌توانیم مغز خود را دوباره سیم‌کشی کنیم و مسیر عصبی جدیدی بسازیم تا مقاومت بیشتری داشته باشد و حتی الگوهای رفتاری گذشته را تغییر دهد.
آیا خودت را قبول داری؟
ممکن است این یک سؤال عجیب به نظر برسد. به‌هرحال ، پذیرفتن خود حتی به چه معناست؟
آیا همه ما خودمان را به‌عنوان بخشی منظم از زندگی روزمره خود قبول نداریم؟
همانطور که مشخص شد ، پذیرش خود یک حالت خودکار یا پیش‌فرض نیست. بسیاری از ما در پذیرفتن دقیقاً همانطور که هستیم مشکل‌داریم. قبول قسمت‌های خوب خودمان چندان سخت نیست ، اما آیا پذیرش قسمت‌های بد هم همین طور است؟ مطمئناً نباید ایرادات و شکست‌های خود را بپذیریم؟ درست است؟
درواقع ، این دقیقاً همان کاری است که باید انجام دهیم! ادامه مطلب را بخوانید تا بدانید چرا باید خود را با خوب و بدی که دارید بپذیرید تا در مورد چگونگی انجام آن چند پیشنهاد عملی به دست آورید.
قبل از اینکه ادامه مطلب را بخوانید ، فکر می‌کردیم ممکن است دوست داشته باشید مقاله خود شفقتی و مهربانی نسبت به خود را به‌صورت رایگان بارگیری کنید و بخوانید. این مقاله با تمرینات دقیق و مبتنی بر علم نه‌تنها به شما در افزایش عطوفت و مهربانی که به خود نشان می‌دهید کمک می کند، بلکه ابزاری را در اختیار شما قرار می‌دهد تا به مشتریان ، دانشجویان ،کارمندان ، خانواده و فرزندان خود و نسبت به خود دلسوزی و پذیرش بیشتری نشان دهید.
در ادامه:
حال به مبحث خود بر میگردیم . ما در ادامه قصد داریم به :
- معنای پذیرش خود چیست؟
- نظریه پذیرش خود در روانشناسی
- استفاده از عشق به خود در درمان
- چند نمونه از خود پذیرش در عمل
- استفاده از دوست داشتن خود در بهبود اعتیاد
- چندین تمرین برای افزایش پذیرش خود
- فعالیت‌های پذیرش خود برای بزرگ‌سالان و گروه‌ها
- سنجش میزان پذیرش خود با مقیاس ، آزمون و پرسشنامه
- مزایای پذیرش خود بپردازیم.
معنای خودپذیرا بودن یا پذیرش خود چیست؟
پذیرش خود دقیقاً همان چیزی است که نام آن نشان می‌دهد. حالت پذیرش کامل خود، پذیرش واقعی خود در آغوش گرفتن ازآنچه هستید ، بدون هیچ‌گونه صلاحیت یا شرایط استثنایی و خاص است .
برای اینکه یک تعریف آکادمیک هم داشته باشیم ، می‌توانیم از تعریف کار مورگادو و همکارانش استفاده کنیم:
آن ها می گویند” پذیرش خود، پذیرفتن همه خصوصیات مثبت یا منفی توسط یک فرد است. “این تعریف بر اهمیت پذیرش همه وجوه خود تأکید دارد. کافی نیست که موارد خوب ، ارزشمند یا مثبت را در مورد خود بپذیرید. برای تجسم پذیرش واقعی خود ، باید قسمت‌های کمتر مطلوب ، منفی و زشت خود را نیز در آغوش بگیرید.
اگر فکر می‌کنید پذیرفتن تمام جنبه‌های منفی خود دشوار به نظر میرسد ، اشتباه نمی‌کنید! پذیرفتن چیزهایی که به‌شدت می‌خواهیم در مورد خودمان تغییر دهیم آسان نیست ؛ با این وجود ، به طور غیرقابل استفاده ای ، فقط با پذیرش واقعی خود می‌توانیم فرایند خودسازی معناداری را نیز آغاز کنیم.
به‌عبارت‌دیگر ، ابتدا باید قبول کنیم که ویژگیها و عادات نامطلوبی داریم قبل از اینکه به سمت پیشرفت برویم.
پذیرش خود دقیقاً چیست؟
دوست داشتن و پذیرش خود عبارت است از:آگاهی از نقاط قوت و ضعف شما ،ارزیابی واقع‌بینانه استعدادها ، توانایی ها و ارزش شما ،احساس رضایت از خود ، علی‌رغم نقص و صرف‌نظر از انتخاب‌هایی که در گذشته داشته اید.
پذیرش خود بدون قید و شرط
برای شروع کار روی خودتان ، اولین قدم فقط پذیرش خود نیست ، بلکه پذیرش خود بدون قید و شرط است. وقتی کار بزرگی انجام دادیم و جایزه گرفتیم ، عاشق شدیم یا کار جدیدی خارق‌العاده آغاز کردیم؛ پذیرش خودمان در اینگونه موارد نسبتاً آسان است ، اما عشق به خود در پایین‌ترین سطح به همراه نقص ها به صورت کاملاً راحت ، علامت واقعی پذیرش خود، بدون قیدوشرط است.
به گفته راسل گری گر ، درمانگر ، پذیرش خود بدون قید و شرط ، درک این موضوع است که شما از اعمال و خصوصیات خود جدا هستید. شما می‌پذیرید که اشتباهاتی مرتکب شده‌اید و نقصهایی نیز دارید ، اما اجازه نمی‌دهید آنها شمارا تعریف کنند.”شما می‌پذیرید که ، به‌عنوان یک انسان خطاپذیر ، کامل نیستید. شما اغلب عملکرد خوبی خواهید داشت ، اما در بعضی مواقع نیز خطا خواهید کرد و شما همیشه و بدون قید و شرط خود را بدون قضاوت می‌پذیرید .”
وقتی پذیرش خود را بدون قید و شرط تمرین می‌کنید ، می‌توانید عاشق خود شوید ، خود اصیل خود را در آغوش بگیرید و در بهبود صفات و ویژگی‌های کمتر مطلوب خود، کار کنید.
پذیرش خود در مقابل عزت‌نفس
گرچه پذیرش خود با سایر مفاهیم «خود» ارتباط نزدیک دارد ، اما این‌یک ساختار مشخص است.
پسرعموی نزدیک ، عزت‌نفس است که بر رابطه شما با خودتان نیز متمرکز است ، اما تفاوت آنها ازلحاظ مهم بودن است. عزت‌نفس به احساسی که نسبت به خود دارید ، اعم از اینکه احساس می‌کنید به‌طورکلی خوب ، ارزشمند و باارزش هستید ،اشاره دارد ، درحالی‌که پذیرش خود بر مبنای پذیرفتن آن چیزی هستید قرار دارد.
همانطور که سلت رز می‌گوید:
“درحالی‌که عزت‌نفس به طور خاص به این موضوع اشاره دارد که پذیرش خود تا چه اندازه ارزشمند است که خود را می‌بینیم ، اشاره به تصدیق جهانی‌تر از خود دارد. وقتی خود را می‌پذیریم ، می‌توانیم تمام جنبه‌های خود را در نه‌فقط قسمت‌های مثبت ، “قابل‌احترام‌تر” را در آغوش بگیریم. ”
پذیرش کامل خود می‌تواند پایه‌های عزت‌نفس مثبت را ایجاد کند و این دو مرتباً دست‌به‌دست هم می‌دهند ، اما آنها مربوط به دو جنبه مختلف از نحوه تفکر و احساس ما در مورد خود هستند.
نظریه پذیرش خود در روانشناسی
گرچه ایده‌های پذیرش خود از صدها سال ، اگرنه هزاران ،سال وجود داشته است ، اما هیچ نظریه واحدی برای عشق ورزیدن به خود در روانشناسی وجود ندارد. خیلی از افراد پذیرش خود و رابطه آن با سازه‌هایی مانند بهزیستی ، عزت‌نفس و سلامت روان را موردمطالعه قرار داده‌اند ، اما تقریباً به نظر میرسد که هیچ زمینه یا زیرمجموعه‌ای در این مورد مطرح نشده است که ادعای خودپذیرا بودن در آن وجود داشته باشد.
در نتیجه ، ما به‌صورت پراکنده یافته‌هایی در موردپذیرش خود و تشویق برای ایجاد آن داریم ، و می‌توانیم پذیرش خود را در “روانشناسی جدید” و عرصه‌های غیردانشگاهی پیدا کنیم ، اما متأسفانه ، ما در مورد چگونگی آن شناخت کمی داریم . اما در پذیرش خود رشد می کنیم که این امر نقش بزرگ‌تری در رشد شخصیت ما در طول زندگی ما بازی می کند.
استفاده از پذیرش خود در درمان
بااین‌حال ، آنچه ما می‌دانیم این است که عدم پذیرش خود مربوط به پایین بودن سطح رفاه ، و شاید حتی بیماری روانی است. اگر خودپذیرایی کم باعث بیماری روانی و یا سطح پایین رفاه باشد ، دلیل بر این است که پذیرش بیشتر خود می‌تواند به‌عنوان یک عامل محافظتی یا سپری در برابر این تجربیات منفی عمل کند. این ایده که دوست داشتن خود می‌تواند پایه‌های سلامتی مثبت را ایجاد کند. همان چیزی است که باعث می‌شود پذیرش خود در درمان گنجانده شود.
اگر به یک درمانگر مراجعه کرده باشید ، ممکن است در مورد اهمیت پذیرش خود و واقعیت خود بحث کرده باشید. حتی اگر از این اصطلاحات دقیق استفاده نکرده باشید. احتمالاً شما و درمانگرتان بر روی توانایی خود در تصدیق خوب و بد درون خود ، پذیرفتن همه جنبه‌های خود و بر یادگیری تفکیک کارهایی که انجام دادهاید با خودتان تلاش کردهاید.
این مکان خوبی برای مکث و اشاره به یک نکته بسیار مهم است که باید در مورد پذیرش خود درک کنید: پذیرفتن کامل خود و همه نقص ها و اشتباهات شما به این معنی نیست که هرگونه رفتار ناپسند را تأیید می‌کنید. یا اقدامات ناسالم یا مضر را می‌پذیرید و از آن استقبال می‌کنید.
اهمیت درک کردن خود
برای پذیرفتن اینکه در آن کارها شرکت کردهاید باید بدانید که این صفات و خصوصیات نامطلوب بخشی واقعی از وجود شما است. و نیازی به تأکید یا تأیید اعمال ، صفات و خصوصیات خود ندارید. این‌یک تمایز مهم است که باید انجام شود. زیرا برخی از مراجعین در درمان با این ایده که باید خودشان را همانطور که هستند قبول کنند این زمانی است که حتی کارهای وحشتناکی انجام داده‌اند (یا احساس می‌کنند کارهای وحشتناکی انجام داده‌اند ، حتی اگر این کار را نکرده باشند).
پذیرش واقعیت برای آنچه هست ، لزوماً به این معنی نیست که آن واقعیت را دوست دارید. به همین ترتیب ، پذیرفتن خود برای آنچه هستید و تأیید آنچه انجام دادهاید به این معنی است که باید هر جنبه از خود را دوست داشته باشید. قدر آن را بدانید یا آن را جشن بگیرید. در واقع ، پذیرفتن این جنبه‌های کمتر خوش‌طعم از خودتان اولین و مهم‌ترین قدم در حذف ، انطباق یا بهبود آن چیزی است که در مورد خودتان دوست ندارید.
این‌یک روش جایگزین است و شواهد کمی برای تعیین اینکه آیا به‌اندازه سایر روش‌های درمانی مؤثر است ،وجود دارد . اما اگر موردی باشد که موردعلاقه شما باشد ، امتحان آن هیچ ضرری ندارد!
خود پذیرش در عمل
حال که دانستیم پذیرش از خود چیست و چگونه می‌تواند به نفع ما باشد ، می‌توانیم به سؤالات مهم دیگری بپردازیم: خودپذیرایی چگونه است؟ چگونه می‌توان فهمید که چه زمانی به پذیرش خود رسیده‌ایم؟
“آیا می‌توانید به آینه نگاه کنید و واقعاً فردی که در حال پیشرفت است و به شما خیره شده است را واقعاً بپذیرید؟”
شما میدانید که وقتی می‌توانید خود را در آینه نگاه کنید و میدانید پذیرش خود آخرین چیزی است که باعث می‌شود شما به همان چیزی که هستید تبدیل شوید. و با این اتفاق شما به هدف دوست داشتن خودتان رسیده‌اید و دیگر سعی در کاهش ، نادیده گرفتن یا توضیح هرگونه نقص یا نقص‌های قابل‌درک فیزیکی یا موارد دیگر نیستید.
پذیرش خود می‌تواند برای هر یک از ما متفاوت به نظر برسد. این موضوع به این بستگی دارد که با چه چیزی دست‌وپنجه نرم کرده ایم و ترجیح می‌دهیم درباره کدام‌یک از قطعات خود فکر کنیم. در ادامه به چند نمونه از نحوه پذیرش خود برای افراد مختلف پرداخته ایم.
انواع مختلف پذیرش خود
مرد یا زنی که طلاق می‌گیرد و به این دلیل احساس شکست می کند. ممکن است پذیرش خود را تجربه کند . زیرا تصدیق می کند که اشتباهاتی مرتکب شده و ازدواجش شکست‌خورده است. اما این امر او را ناکام نمی‌گذارد. زنی که با بی اشتهایی دست و پنجه نرم می کند ممکن است خودش را به عنوان انسانی با جسمی ناقص بپذیرد. تصدیق کند که از منظر مضری به نقص خود نزدیک می‌شود و متعهد می‌شود که روی این دیدگاه کار کند.
دانشجویی که فقط برای دریافت گاه‌به‌گاه نمره بالا در دانشگاه سخت تلاش می کند. می‌تواند به نقطه‌ای از پذیرش خود برسد که در آن متوجه شود که مطالعه و تست زدن مناسب او نیست و این اشکالی ندارد زیرا او نقاط قوت دیگری نیز دارد.
دختری با عزت‌نفس پایین که به طور فعال در هنگام روبرو شدن با اعتمادبه‌نفس ، باورهای خودشکنانه خود را نادیده می‌گیرد. ممکن است از طریق تأیید و مقابله با باورهای منفی و تحریف‌های شناختی خود ، پذیرش خود را تجربه کند و درک کند که همه آنچه فکر می کند درست نیست.
کارمندی که برای رسیدن به اهداف تعیین‌شده توسط رئیس خود تلاش می کند. ممکن است خود را بپذیرد که گاهی در تحقق خواسته های رئیس خود ناکام می‌ماند ، اما حتی در صورت عدم موفقیت نیز می‌تواند فرد خوبی باشد.
استفاده از پذیرش خود در بهبود اعتیاد
اگر تابه‌حال در یک گروه ، جلسه درمانی یا حتی موسسه‌ای متمرکز بر بهبودی از هر نوع اعتیاد شرکت کرده باشید ، مفهوم پذیرش خود برای شما آشنا خواهد بود. دوست داشتن خود و واقعیت فرد یک عنصر اساسی در بسیاری از برنامه‌های بازیابی است.
اهمیت پذیرش در اعتیاد
پذیرش بسیار مهم است زیرا کسانی که از الکل یا سایر مواد مخدر سو استفاده می‌کنند (یا با هر نوع اعتیاد دیگری مانند قمار یا رابطه جنسی دست‌وپنجه نرم می‌کنند) معمولاً مستعد استفاده از انکار به‌عنوان مکانیزم مقابله‌ای هستند تا از مواجهه با مشکلات خود جلوگیری کنند.
آنها ممکن است خاطرات رفتاری خود را به حداقل برسانند، آن را منطقی جلوه دهند، فراموش کنند، خود را فریب دهند یا حتی سرکوب کنند. اگرچه این ساز و کار مقابله‌ای می‌تواند در برخی شرایط مفید باشد، اما هرگز فکر خوبی نیست که بخواهند بر سو مصرف مواد با این روش غلبه کنند و از آن رهایی یابند.
حتی وقتی یک فرد معتاد تشخیص دهد که مشکلی دارد ، ممکن است باور داشته باشند که می‌تواند همه جنبه‌های زندگی خود را به‌سادگی تغییر دهد. این مکان خطرناکی است ، زیرا موارد زیادی وجود دارد که او نمی‌تواند بر آنها کنترل داشته باشد .به همین دلیل است که پذیرش برای روند بهبود بسیار حیاتی است.وی قبل از اینکه بتواند تغییرات معناداری در زندگی خود ایجاد کند ، ابتدا باید قبول کند که:
- که آنها مشکلی دارند.
- اینکه آنها بر تمام جنبه‌های زندگی خود تسلط کامل ندارند.
- اینکه آنها محدودیت و نقصهایی دارند.
- واقعیت شرایط آنها جور دیگری است.
تغییر بعد از پذیرش اتفاق می افتد
سپس ، هنگامی‌که فرد یاد گرفت که واقعیت و خود را همانطور که در این لحظه است، بپذیرد ، می‌تواند شروع به کار در تغییر چیزهایی کند که می‌تواند تغییر دهد.
هدف تشویق خود، سرزنش کردن و گناه نیست. در عوض ، هدف حرکت از دیدگاهی است که می‌گوید “من خودم را دوست ندارم” و “من وقتی‌که تغییر ایجاد می‌کنم پشت و پناه خودم ،خواهم بود” این قدرت پذیرش خود است؛ هنگامی‌که خود را محکم در واقعیت فعلی خود در آغوش بگیرید و تصمیم بگیرید که به‌جای اینکه خود را زیر شک و تردید ، انتقاد و سرزنش قرار دهید ، به خودتان اجازه می‌دهید که تغییر را به سمت بهتر هدایت کنید.
میشل روزنتان ، متخصص اعتیاد ، وقتی گفت: “در دوران نقاهت ، هنگامی‌که کسی فرآیند بهبود را بپذیرد ، حقیقت معنای امروز را درک می کند ، درعین‌حال اعتراف می کند که تغییر باید اتفاق بیفتد”.
NA (مواد مخدر ناشناس) و پذیرش خود
اگرچه احتمالاً اکثر مردم با انجمن معتادان گمنام بیشتر آشنا هستند ، اما برنامه بهبودی اعتیاد دیگری وجود دارد که پذیرش خود را به‌عنوان سنگ بنای خود مورداستفاده قرار می‌دهد. مواد مخدر ناشناس (NA) در این دسته بندی قرار دارد. طبق برنامه NA ، پذیرش خود در قلب بیماری یک معتاد نهفته است. مواد مخدر راهی را برای فرار از ارزیابی انتقادی خود فراهم می کند و به آنها اجازه می‌دهد در مورد مشکل خود انکار کنند.
وقتی فرد معتاد سفر خود را به سمت بهبودی آغاز می کند ، تشویق می‌شود که ابتدا بر پذیرش خود تمرکز کند:
“پذیرش خود اجازه تعادل در بهبود ما را می‌دهد. دیگر لازم نیست که به دنبال تأیید دیگران باشیم زیرا از اینکه خودمان هستیم راضی هستیم. ما آزادیم که سپاسگزارانِ بر دارایی‌های خود تأکید کنیم ، متواضعانه از نقایص خود دور شویم و به بهترین معتادان بهبودیافته تبدیل شویم. پذیرفتن خودمان همانطور که هستیم به معنای این است که همه ما درست هستیم اما کامل نیستیم، ولی می‌توانیم پیشرفت کنیم .”
پذیرش خود دشوار است
دوست داشتن خودمان ممکن است دشوار باشد ، به‌ویژه هنگامی‌که خود را با دیگران مقایسه می‌کنیم. اما دانستن نقاط قوت و خوشحال بودن از ایرادات خود فواید واقعی دارد. پذیرش خود ، عشق به خود و پیشرفت است. برای تقویت مهارت ها و عادت‌های ما ایده خوبی به نظر میرسد. اما در حقیقت ، اگر دائماً از خود بپرسیم که چه‌کارهایی را باید انجام دهیم یا باید دائماً بپرسیم چه کسی باید باشیم ، می‌تواند تأثیر منفی روی پذیرش خود داشته باشد.
غالباً ، منتقد درونی ما قضاوتی می کند که ما به‌اندازه کافی خوب نیستیم و مانند آن لحظه خود را نمی‌پذیریم. این می‌تواند یک مشکل باشد ، زیرا یکی از مهم‌ترین عوامل خوشبخت بودن و احساس رضایت از زندگی ، پذیرش خود است.
مزایای پذیرش خود
از مزایای پذیرش خود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تنظیم حالت،کاهش علائم افسردگی ، تمایل به تأیید دیگران ، دوری از ترس از شکست و انتقاد از خود ،افزایش احساسات مثبت ، احساس آزادی ، ارزش شخصی ، استقلال و عزت‌نفس از مزایای عشق به خود است.
چگونه می‌توان پذیرش خود را تمرین کرد؟
۱. خودآگاه شوید و قصد خود را تعیین کنید
افکار ، احساسات و درد خود را بشناسید ، از آنها استقبال کنید و خود را از آنها جدا کنید. سپس نیت کنید که مایلید خود را در همه جنبه های وجودی خود بپذیرید.
۲. نقاط قوت خود را جشن بگیرید
و نقاط ضعف خود را بپذیرید. با فکر کردن در مورد نقاط قوت ، چند سؤال اساسی از خود بپرسید: ویژگی‌هایی که همیشه باعث تعریف شما از خودتان می‌شوند کدامند؟ در چه زمینه‌های کاری سرآمد هستید؟ استعدادهای منحصر به فرد شما چیست؟ تهیه فهرستی از نقاط قوت و دستاوردهای گذشته و بازخوانی آنها هنگام داشتن لحظه‌ای خاموش ، راهی عالی برای تمرین پذیرش خود است.
“تهیه فهرستی از نقاط قوت و دستاوردهای گذشته و بازخوانی آنها هنگام داشتن لحظه‌ای خاموش ، راهی عالی برای تمرین پذیرش خود است.” همچنین ، هر زمان که ممکن است چیز جدیدی به لیست خود اضافه کنید. به جای تمرکز روی شکست ها یا اشتباهات (که امری طبیعی است) ، آن فکر منفی را بافکر مثبت در مورد زمان دستیابی به چیزی جایگزین کنید.
۳. افراد اطراف خود را در نظر بگیرید
در شناخت خود با تقویت مثبت و منفی ، و تمرین احساس انسانیت مشترک ، به عنوان مثال ، از طریق مراقبه مهربانی کوشا باشید.
۴. یک سیستم پشتیبانی ایجاد کنید
خود را با افرادی که شما را می‌پذیرند و به شما ایمان دارند محاصره کنید و از کسانی که شمار ا قبول نمی‌کنند دوری کنید. در واقع ، روابط باکیفیت کلید خوشبختی و پذیرش خود است. در یک مطالعه مهم ۷۵ ساله و چند نسلی ، رابرت والدینگر میزان شادی را در افراد از فقیرترین محله‌های بوستون اندازه‌گیری کرد. خوشحال‌ترین افراد کسانی بودند که دارای ارتباطات اجتماعی باکیفیت بالا بودند.
تمرکز بر روی دوستانه بودن: خود را با افرادی احاطه کنید که شمارا به شدت قبول دارند.
۵. خود را ببخشید
این می‌تواند مرحله سختی برای تسخیر خود باشد. اما یادگیری حرکت از پشیمانی‌های گذشته و پذیرفتن اینکه در آن لحظه در بهترین حالت ممکن بودید ، گام اساسی برای پذیرش خود است. بخشیدن خود ممکن است دشوارتر از بخشش دیگران باشد.
بنابراین ، برای اینکه خود را ببخشیم ، ابتدا باید اعتراف کنیم که اشتباه کرده ایم. مالکیت رفتار خود را به دست بگیریم و خطای خود را تأیید کنیم . سپس ، سعی کنیم آنچه را که از این رویداد آموخته‌ایم حفاظت کنیم. اما همه موارد دیگر را کنار بگذاریم (در اینجا منظور ما نحوه جلوگیری از نشخوار کردن چیزهایی است که نمی‌توانیم تغییر دهیم، است) .
سعی کنید از آن گام‌های اشتباه برای آنچه واقعاً هستند ، قدردانی کنید. یعنی سنگ بنایی در مسیر زندگی خود باشیم. همچنین ، به خود یادآوری کنیم که اشتباهات و شکست ها بخشی از انسان بودن است. در واقع ، این نحوه یادگیری و رشد ما است.
۶. درک کنید که پذیرش استعفا دادن نیست
پذیرش خود، رها کردن گذشته و چیزهایی است که نمی‌توانیم کنترل کنیم. سپس می‌توانیم بر آنچه می‌توانیم کنترل کنیم تمرکز کنیم و خود را بیشتر تقویت کنیم.
۷. منتقد درونی خود را آرام کنید
امتیاز دادن به خود را در برابر دیگران متوقف کنید. تئودور روزولت یک‌بار گفت ، “مقایسه دزد شادی است” ، و امروز این واقعیت بیشتر خود را نشان می‌دهد. یک‌راه این است که سعی کنید از پیمایش بی‌پایان در کانال‌های رسانه‌های اجتماعی و مقایسه زندگی خود بازندگی دیگران خودداری کنید. به یاد داشته باشید ، مردم فقط تمایل به ارائه تصاویر مثبت از زندگی خوددارند . شما هرگز واقعاً نمی‌دانید احساس مردم در پشت‌صحنه چیست.
۸. برای از دست دادن رؤیاهای تحقق‌نیافته غمگین شوید
شاید خود را در شغلی پیداکرده‌اید که از آن لذت نمی‌برید ، در منطقه‌ای که هرگز نمی‌خواستید در آن زندگی کنید یا درزمانی که همیشه آرزو داشتید با یک همسر ایده آل زندگی کنید ، قرار دارید و هنوز مجرد هستید. هرچه باشد ، ما غالباً تعجب می‌کنیم که چه رؤیاهایی ارزش نگه‌داشتن را دارد و کدامشان ندارد پس آیا درواقع زمان آن فرا نرسیده است که فقط برخی از آنها را رها کنید؟
“یکی از مهم‌ترین عوامل خوشبخت بودن ، و در کل احساس رضایت از زندگی خود ، پذیرش خود است.”
و وقتی زمان رها شدن فرا میرسد، همیشه آسان نیست که این کار را انجام دهیم. برای برخی از این برنامه ها ، کنار گذاشتن آنها می‌تواند منجر به آزادی شود.
اما برای سایر رؤیاهای تحقق‌نیافته ، غم و اندوه عمیقی وجود دارد. وضعیت شما هر چه باشد ، دریابید که رها کردن رؤیاهای تحقق‌نیافته ، شمارا از دیدن رؤیاهای جدید و آرزوهای آینده بازنمی‌دارد! با تصویری ایده آل از جوانی خود آشتی‌کنید و ازآنچه در آینده به دست می آورید، استفاده کنید.
۹. انجام کارهای خیرخواهانه
از طریق داوطلب کردن خود ، به دیگران کمک کنید و تشخیص دهید که چگونه می‌توانید در زندگی دیگران کمک کرده و تغییراتی ایجاد کنید. فواید مهربانی ازنظر علمی و هم ازنظر روحی و هم جسمی ثابت شده است.
کلام آخر
پس برای اینکه بتوانید خود را بدون قید و شرط بپذیرید باید:
- خودآگاه شوید و قصد خود را تعیین کنید
- نقاط قوت خود را جشن بگیرید
- افراد اطراف خود را در نظر بگیرید
- یک سیستم پشتیبانی ایجاد کنید
- خود را ببخشید
- درک کنید که پذیرش استعفا دادن نیست
- منتقد درونی خود را آرام کنید
- برای از دست دادن رؤیاهای تحقق‌نیافته غمگین شوید
- انجام کارهای خیرخواهانه که به صورت داوطلبانه باشد ، باعث می شود در زندگی خود و دیگران تغییرات زیادی ایجاد کنید.
به نظر شما چه راهای دیگری برای پذیرش خود وجود دارد؟آیا دوست دارید خود را بپذیرید؟
