چگونه از شوخ‌طبعی در سخنرانی استفاده کنیم؟

بهترین و راحت‌ترین مکان برای یافتن شوخ‌طبعی ناشی از تجربه شخصی شماست. به یک لحظه شرم آور فکر کنید که شاید در آن زمان برای شما خنده‌دار نبوده است. یا یک گفتگوی خنده‌دار را به یاد بیاورید و آن را در گفتار خود بگنجانید. برای گزینه کم خطر و با ریسک کمتر ، از  فیلم های کارتونی و عنوان­ های آن استفاده کنید. ازآنجاکه فیلم و سریال کارتونی از شما جدا است ، اگر مردم نخندند ، درمورد آن احساس مسئولیت نمی‌کنید. یک دفترچه یادداشت و یک مداد یا خودکار همراه داشته باشید تا بتوانید ایده‌های خنده‌دار یا داستان‌هایی را که در طول روز به ذهن شما می رسد را یادداشت کنید.
در صورت امکان ، به دنبال شوخ‌طبعی باشید که از طرف افرادی که با آن‌ها تعامل دارید سرچشمه می‌گیرد. دیگر نیازی نیست که مخاطب قبلاً آن را شنیده باشد. در زندگی روزمره خود به دنبال شوخ‌طبعی قابل اجرا واجتماعی باشید. اگر فرزندان کوچکی دارید ، به سخنان طنزی که آن‌ها می‌گویند و همچنین ممکن است موردتوجه مخاطبان قرار گیرد ، گوش دهید.
نویسنده فرانسوی ویکتور هوگو می­گوید: “خنده خورشیدی است که زمستان را از چهره انسان می‌راند.” وقتی در حال صحبت با مخاطبان  ده تا ، صدها یا هزاران نفری هستید ، تأثیر آن را تصور کنید!
وقتی از شوخ‌طبعی در سخنرانی به‌درستی استفاده شود ابزاری قدرتمند در زرادخانه هر سخنران تبدیل می شود که می‌تواند مزایای فوق‌العاده‌ای داشته باشد

مزیت های شوخ‌طبعی در سخنرانی

اگر از شوخ‌طبعی در سخنرانی ها به صورت استادانه استفاده شود و مخاطب را سرگرم کند، یک سری مزیت را در بر دارد.
۱-با هر بار استفاده از طنز در موقعیت درست، اعتماد به نفس سخنران بالا برود.
۲-اگر استرس داشته باشید به رفع استرس کمک می کند. هر بار که مخاطب می خندد استرس شما کنترل شده و جمع را در دست خود می گیرید.
۳-نشان دهنده هوش کلامی بالای سخنران است.
۴- خندیدن باعث می شود هورمون دوپامین که شادی آور است در مغز ترشح شود و توجه مخاطب بالا بماند.
۵-مخاطبان علاقه مند می شوند و با دقت بالاتری به صحبت های شما گوش دهند و همچنین خودتان خسته نمی شوید و ارتباط احساسی با آن ها بر قرار می کنید.

آیا می توان شوخ طبعی را یاد گرفت؟

اگر می خواهید طناز باشید اما در ارائه شوخی ضعیف عمل می کنید، جای نگرانی وجود ندارد و می توانید این مهارت را بدست بیاورید.
فقط باید تمرین، تکرار و آزمون خطا کنید. سخنرانی هایی را ببینید که در آن از طنز های خوبی استفاده می شود و از آنها الگو و ایده بگیرید و در ارائه های خود استفاده کنید.

چگونه از شوخ‌طبعی در سخنرانی استفاده کنیم؟

پیوندی با مخاطب ایجاد می‌کند
گوینده‌ای که به‌خوبی از شوخ‌طبعی استفاده می‌کند ، انسانی‌تر ، دوست‌داشتنی‌تر است. این کار مخاطبان را آسوده می‌کند و مردم را نسبت به ایده‌های شما پذیراتر می‌کند. همان‌طور که جان کلینز ، کمدین بریتانیایی گفته است ، “اگر بتوانم شمارا وادار کنم که با من بخندید ، شما بهتر و بیشتر از من خوشتان می‌آید ، که باعث می‌شود در برابر ایده‌های من ذهنی باز تر داشته باشید.”
به افراد انرژی می‌دهد و آن‌ها را درگیر می‌کند
وقتی می‌خندیم ، اتفاقات زیادی در بدن ما رخ می‌دهد. ضربان قلب ما افزایش می‌یابد و این باعث تحریک و هوشیاری ما می‌شود.
می‌تواند تسکین عاطفی را برای مخاطب فراهم کند
بسیاری از صحبت­ها و سخنرانی­ ها جدی است و بسیاری از گفتگوها ازنظر احساسی برای مخاطبان چالش‌برانگیز است. شوخ‌طبعی مناسب می‌تواند در یک سخنرانی جدی ذهن مخاطب شمارا تسکین دهد.
شوخ‌طبعی به مخاطب کمک می‌کند نکات شمارا به خاطر بسپارد
نشان داده‌شده است که خنده باعث بهبود حافظه و عملکرد شناختی می‌شود. این موضوع به مخاطب کمک می‌کند ایده‌های شمارا به خاطر بسپارد.
شوخ‌طبعی در سخنرانی باعث می‌شود مخاطب برداشت خوبی از گوینده داشته باشد
شاعر آمریکایی ، مایا آنجلو می­گوید، “من آموخته ام که مردم آنچه را که گفته اید را فراموش می‌کنند ، مردم آنچه را انجام داده‌اید فراموش می‌کنند ، اما مردم هرگز احساسی را که به آن‌ها داده‌اید فراموش نخواهند کرد.”
در ادامه با دو مثال به شما کمک می­کنیم این موضوع را بهتر درک کنید:

درک بهتر

ابتدا باید بدانید شوخ‌طبعی با ایجاد خنده­ های فراوان با تشویق مخاطبان همراه است و شادی آن ­ها را به دنبال دارد.
بیل گیتس – پشه ، مالاریا و آموزش
گیتس در سخنرانی TED خود در سال ۲۰۰۹ ، با شور و اشتیاق در مورد حل برخی از بزرگ‌ترین چالش‌های بشریت صحبت می‌کند که یکی از آن‌ها  پشه و بیماری مالاریا است.
چهار دقیقه اول سخنرانی جدی است و آماری زیادی در مورد روند مرگ‌ومیر کودکان وجود دارد. همچنین برخی اطلاعات اساسی در مورد مالاریا وجود دارد ، ازجمله نحوه ریشه‌کن کردن آن در کشورهای پیشرفته اما در کشورهای فقیر هیچ‌چیزی وجود ندارد. در حال حاضر این نکته در اینجا وجود دارد که گیتس به بحث در مورد راه‌های جلوگیری از مالاریا در آن کشورهای فقیر می‌پردازد.

گیتس نیز از شوخ طبعی استفاده میکند:

برای انجام این انتقال داده ها ، گیتس از شوخ‌طبعی استفاده می‌کند. او می‌گوید :
” ازآنجاکه این بیماری فقط در کشورهای فقیرتر است ، قصد ندارد در آن سرمایه‌گذاری زیادی ‌کند. به‌عنوان‌مثال ، بیشتر ازآنچه برای مالاریا هزینه می‌شود ، برای داروهای طاسی هزینه می‌شود. حالا ، طاسی ، چیز وحشتناکی است. و مردان ثروتمند به آن مبتلا می‌شوند. و به همین دلیل است که این اولویت تعیین‌شده است. ”
شوخ‌طبعی گیتس در مورد طاسی اولین خنده را برمی‌انگیزد ، اما او در اینجا متوقف نمی‌شود. وی ادامه می­دهد و در مورد چگونگی ۲۰۰ میلیون نفری که در سراسر جهان در هر زمان از مالاریا رنج می‌برد صحبت  می­کند و این می‌تواند پیامدهای مخرب برای سلامتی و اقتصاد داشته باشد.
گیتس سپس می‌گوید که مالاریا توسط پشه­ ها منتقل می‌شود ، واقعیتی که به‌طور گسترده‌ای شناخته‌شده است.بیل گیتس روی یک میز کوچک روی صحنه با کوزه‌ای حاوی از ده ­ها پشه نشسته است. گیتس به سمت شیشه می‌رود ، آن را باز می‌کند و می‌گوید ،
” مالاریا البته توسط پشه­ ها منتقل می‌شود. من تعدادی آورده‌ام تا فقط این مالاریا  را تجربه کنید. به آن‌ها اجازه خواهیم داد کمی در سالن اجتماعات پرسه بزنند. دلیلی ندارد که فقط افراد فقیر این موضوع را تجربه کنند. ”
گیتس با یک حرکت سریع توجه ، تعجب ، خنده و تشویق را برانگیخت.
این کارها نه‌تنها طنزآمیز است. این مسئله ملموس نیز است و مسئله ریشه‌کن‌سازی مالاریا را ملموس و به‌یادماندنی می‌کند.
خاطره‌ای دراین‌باره از مأمور دیپلماتیک سازمان ملل در  ایران نوشته‌شده است .

او می‌گوید:
هنگامی‌که به‌عنوان مأمور دیپلماتیک در سازمان ملل کار می‌کردم ، غالباً برای انجام مأموریت (سخنرانی سازمان ملل برای سفر کاری) به خاورمیانه سفر می‌کردم. یک‌بار ، من هیئتی متشکل از حدود ۲۰ متخصص حقوقی و علمی را به ایران بردم. من به‌عنوان رئیس هیئت ، مجبور شدم در جلسه عمومی افتتاحیه سخنرانی کنم.
وقتی من در یک کشور خارجی سخنرانی می‌کنم ، اغلب دوست دارم چند جمله در سخنرانی مقدماتی به زبان محلی بیان کنم. معمولاً غیرمنتظره است و همیشه از آن‌قدردانی می‌شود. من قبل از سفر چند پاراگراف را به فارسی با یکی از همکاران ایرانی در ژنو تمرین کردم. او به من گفت ، “تلفظ شما بسیار خوب است ، اما جالب است. لهجه شما باعث می‌شود که به نظر برسید که اهل افغانستان هستید. ”
روز موعود در تهران ، سالن مملو از بسیاری از مقامات دولتی بود. او می‌گوید من روی صندلی سخنران نشستم. پشت سر من عکسی بزرگ از آیت‌الله خمینی آویزان بود. احساس می‌کرد صحنه‌ای از یک فیلم است!
من سخنان آغازین خود را به زبان فارسی بیان کردم و مورد تشویق قرار گرفتم. به آنچه همکار ایرانی‌ام به من گفته بود فکر کردم. آیا باید این را ذکر کنم؟ آیا مناسب خواهد بود؟ این‌یک جلسه مهم است. آیا اینجا جایی برای شوخ‌طبعی هست؟
با تشویق بیشتر ، من (به انگلیسی) ادامه دادم: “خوشحالم که توانستید مرا درک کنید. همکار ایرانی من در ژنو به من گفت که من فارسی را با لهجه افغانی صحبت می‌کنم. ”
اتاق از خنده می­خواست منفجر شود!و با آن خنده احساس می‌کردید که تنش در جو آن جلسه از بین رفته  است.
این بحث­ها شامل بسیاری از مسائل پیچیده بود و همیشه ارتباط برقرار کردن آسان نبود ، اما همین  شوخ‌طبعی کم به ما کمک کرد تا در چارچوب ذهنی آرام به کار خود بپردازیم.
این اثر همان اثری است که وقتی شناگری پس از مدت طولانی در زیرآب شنا می‌کند ، سرانجام هوای تازه را استشمام می‌کند را نشان می‌دهد.

پیدا کردن الگوها

دورو اطرافتان را بگردید و آدم هایی را پیدا کنید که شوخ طبع هستند و از آنها یاد بگیرید.
در فیلم ها و سریال های کمدی الگوهای طنز را پیدا کنید و از آنها ایده بگیرید.
در همین راستا کتابی وجود دارد به اسم The psychology of humor نوشته راد مارتین که دو نقل قول جالب از آن کتاب را با هم بخوانیم:
طنز مثل کالبد شکافی می ماند. وقتی تمام اجزای داخلی بدن قورباغه را بیرون بریزیم دیگر نمی توان آن را مثل روز اولش برگرداند.
ما به چیزی می خندیم که مغزمان فکر نمی کند و با گفتن یک جمله طنز غافلگیر می شود.

اجزای طنز

طنز اجزای مختلف دارد که در ادامه همگی را بررسی خواهیم کرد.
۱-گوینده
۲-جو
۳-طنز گفته شده
۴-شنونده

۱-اهمیت گوینده

اگر مخاطب گوینده را به عنوان یک شخصیت طناز بشناسد، خیلی راحت تر به طنزهای او می خندد.
چند وقت پیش در جمعی بودیم و یکی از بهترین استندآپ کمدین های ایران برنامه ای اجرا می کرد.
در آنجا داستان زندگی اش را خیلی جدی تعریف می کرد اما حضار به داستان او می خندیدند و فکر می کردند داستان زندگی او خنده دار است.
چرا این اتفاق افتاده بود؟
چون او را همیشه به عنوان یک استندآپ کمدین می شناختند که بارها و بارها با اجراهای او خندیده بودند.

۲-تاثیر جو سالن

در جو های سنگین و سبک، می توان از طنز در سخنرانی استفاده کرد و حضار را خنداند.

چه قدر تا حالا پیش آمده که در جو های سنگین مثل یک جلسه رسمی و یا یک کلاس بی روح بخندید؟
فرض بگیرید در یک کلاسی هستید که مخاطبان آن خیلی سر سنگین هستند و اصلا به طنزهای شما نمی خندند. در اینجا می توان یک الگویی از خود مخاطبان گرفت.
مثلا یک نفر عطسه ای می کند و یا یک حرکتی انجام می دهد که شما اگر در آن لحظه آگاه و خلاق باشید، می توانید آن را به صورت طنز بیان کنید و مخاطب را بخندانید.
در جوهای ساده هم که خیلی راحت می توان مخاطب را خنداند، جو ساده به این معنا است که مخاطب شما را از قبل می شناسد و شما از هر طنزی که استفاده کنید به آن می خندد.
در جوهای متوسط استفاده از طنز در سخنرانی مقداری دشوار است و سخنران باید از هوش کلامی بالایی برخوردار باشد تا بتواند مخاطب را بخنداند.

۳-برنامه ریزی کردن طنزها

همیشه قبل از سخنرانی باید طنزهای خود را بنویسید و بدانید که چطور از طنز در سخنرانی استفاده کنید.
اینکه در کجای سخنرانی از طنز استفاده می شود هم بهتر است مشخص باشد و حتی ها در اسلایدها یا یادداشت های آن ها اشاره شود.
سعی کنید طنزها را در جای مناسب اجرا کنید و تا وقتی که از هوش کلامی بالایی برخوردار نشدید از طنزهای بداهه دوری کنید.

۴-نقش شنونده

در چند دقیقه اول سخنرانی،آماده سازی مخاطب بسیار مهم و تاثیر گذار است و به اصطلاح باید یخ مخاطب را بشکنید.
تصور کنید مخاطبان در سالن جمع شدند و هیچ شناختی از یکدیگر ندارند و غریبه هستند.
تا زمانی که مخاطبان راحت نباشند، خنداندن آنها بسیار مشکل می شود.
به عنوان سخنران باید آنقدر مهارت داشته باشید که بدانید چطور می توان در همان لحظات ابتدایی سخنرانی یک یخ شکنی عالی انجام دهید به طوری که مخاطبان با یکدیگر آشنا شوند و آن جو سنگین از بین برود.
اگر این موضوع را در لحظات اولیه به صورت خوب انجام دهید در ادامه هم کار ساده تری برای طنز در سخنرانی دارید.

روش‌های آماده‌سازی مخاطب

اما چگونه می توان مخاطب را آماده کرد؟
۱-فعالیت فیزیکی:
مثل اینکه به مخاطبان بگویید بلند شوند و با هر چند نفر که می توانند آشنا بشوند و خودشان را به یکدیگر معرفی کنند.
۲-تشویق کردن:
بسیار می تواند اثر گذار باشد، جمله زیبایی را بیان می کنید و مخاطب شما را تشویق می کند.
۳-انرژی خود سخنران:
اگر سخنران بی انرژی و بی حوصله باشد، آن جمع هم بی حوصله می شوند و اگر این موضوع تا آخر سخنرانی ادامه پیدا کند به شما قول می دهم که درصد زیادی از افراد سالن را ترک خواهند کرد.
۴-داستان جذاب و خنده دار:
در این موضوع دقت بالایی داشته باشید!
اگر در همان ابتدای کار داستانتان جذاب و خنده دار نباشد، آن جمع را از دست خواهید داد. پس باید در تعریف این داستان ها خیلی مراقب باشید.
اما اگر داستان در سخنرانی جذاب و خنده دار باشد و مخاطب بخندد می توان گفت که آن جمع دیگر در دستان شما خواهد بود.

نکات مهم برای استفاده از شوخ‌طبعی در سخنرانی

اگر شوخ‌طبعی مسئله بزرگی است ، چرا معمولاً در سخنرانی‌های متوسط ​​آن‌قدر که باید وجود ندارد؟ چرا سخنرانان بیشتر از آن استفاده نمی‌کنند؟
بسیاری از مردم وقتی در حال جلب‌توجه هستند شوخ‌طبعی خوب را دوست دارند. اما وقتی مجبور به استفاده از آن می‌شوند این کار بسیار ناخوشایند می‌شود. آن‌ها اغلب شوخ‌طبعی را با کمدی یکی می‌دانند و فکر می‌کنند این دو یکی هستند. این نادرست است  که شما باید یک استندآپ کمدی مانند حسن ریوندی باشید تا بتوانید از شوخ‌طبعی استفاده کنید.
هیچ چیز فراتر از حقیقت نیست. هرکسی می‌تواند به‌خوبی از شوخ‌طبعی استفاده کند. فقط کمی تمرین لازم است.
در ادامه به ۱۰ نکته برای کمک به شما در مورد  غلغلک دادن استخوان خنده در مخاطب پرداخته‌ایم:

۱. شوخ‌طبعی در مورد جوک گفتن نیست

جوک برای استندآپ کمدین ­ها  است که آن‌ها را بارها و بارها تمرین می‌کنند. مگر اینکه یک‌کمدین بااستعداد باشید و با شوخی کردن راحت باشید و باید به این نکته توجه کنید که جوک گفتن  برای شما مناسب نیست.

۲. سعی نکنید به صحبت‌های خود طنز اضافه کنید

در عوض ، سعی کنید طنز موجود را در یک شرایط خاص پیدا کنید. در دو مثال بالا ، سخنرانان طنز را در دو سناریوی بسیار متفاوت پیدا کردند.

۳. شوخ‌طبعی باید مربوط به صحبت شما باشد

طنز باید به‌نوعی با صحبت شما ارتباط داشته باشد. فقط به خاطر استفاده از شوخ‌طبعی از شوخ‌طبعی استفاده نکنید. باید پیوندی با آنچه در مورد آن صحبت می‌کنید وجود داشته باشد.

۴. مطمئن شوید که شوخ‌طبعی مناسب مخاطب و مناسب سخنان شما است

به‌عنوان‌مثال ، اگر مخاطبان همکاران شما هستند و شما در یک مهمانی دفتری سخنرانی سبکی می‌کنید ، مناسب است که برخی از همکاران خود را با خوش‌ذوقی سرگرم کنید. با این حال ، اگر مخاطب شمارا نمی‌شناسد و موضوع جدی است ، توصیه می‌شود از این نوع شوخ‌طبعی استفاده نکنید.

۵.خودزنی خفیف

هنگامی که صادقانه با خود  شوخی می­کنید این موضوع می­تواند تقریباً همیشه انتخاب خوبی باشد.
نظر ما در مورد لهجه مأمور دیپلمات هنگامی‌که  فارسی صحبت کرد، یک مثال واضح از این مورد  است.

۶.داستان‌های شخصی منبع طنز بسیار خوبی هستند

به زمانی فکر کنید که اشتباه کردید ، خجالت کشیدید ، چیزی را فراموش کردید و …و آنچه درنتیجه آموختید را بیان کنید. داستان‌های شخصی ما معادن طلا هستند که باید مورد کاوش قرار گیرند. با رفتن به جلو  و استفاده از یک پرونده داستانی ، فیزیکی یا الکترونیکی ، درجایی که چیزهایی را که برای شما اتفاق می‌افتد ضبط کنید  و آن ­ها را  نگه‌دارید. چه کسی می‌داند؟ اشتباه و خطای امروز می‌تواند خنده بزرگ برای فردا باشد.

۷. اطمینان حاصل کنید که این شوخ‌طبعی را خنده‌دار می‌دانید

یک‌قدم به عقب برگردید و سعی کنید به‌طور عینی به آن نگاه کنید. اگر این باعث شود شما لبخند بزنید یا بخندید ، احتمال اینکه در مسیر درست باشید زیاد است.

۸. امتحان شوخ‌طبعی

شوخ‌طبعی  خود را در مقابل دیگران قبل از سخنرانی یا صحبت خود امتحان کنید.
از افرادی که به آن‌ها اعتماد دارید سؤال کنید که آیا این کار را خنده‌دار می‌دانند یا خیر.

۹. “روی خنده قدم نزن”

بسیاری از سخنرانان بی‌تجربه هنگامی‌که مخاطب هنوز به سخنان او می‌خندد ، به‌اشتباه به سخنان خود ادامه می‌دهند . نتیجه این است که مخاطب احتمالاً نمی‌تواند چند کلمه اول را بشنود و گوینده خنده را کوتاه می‌کند. اگر می‌خندند ، مکث کنید و بگذارید خنده حضار به پایان برسد.

۱۰. اگر صحبت شما باعث خنده نشد ، فقط ادامه دهید

گاهی اوقات  مخاطب نمی‌خندد! به یاد داشته باشید زمانی که مردم نمی‌خندند ، این بدان معنا نیست که آن‌ها فکر نمی‌کردند این موضوع خنده‌دار است. مردم اغلب هنگام خندیدن خجالتی هستند ، به‌خصوص وقتی مخاطب کم است. فقط لبخند بزنید و صحبت خود را ادامه دهید. از این گذشته ، شما برای انجام کارهای کمدی در آنجا نیستید ، بلکه برای سخنرانی آنجا هستید.
شوخ‌طبعی مانند اکثر موارد مهارتی است که می‌توان آن را آموخت. با گفتن حکایات طنزآمیز به دوستان یا همکاران در هنگام  ناهار ، تمرین کنید.

تمرین نمونک

بسیاری از نمونه‌های ویدیویی سخنرانان که از شوخ‌طبعی به‌خوبی استفاده می‌کنند این نکته را می‌خواهد به ما بگوید که :خنده ، بهترین دارو برای درمان یک سخنرانی خسته‌کننده است.
قبل از استفاده از شوخ‌طبعی در صحبت‌های خود ، با گروه‌های کوچکی از افراد تمرین کنید. حتی اگر گروه آزمایشی شما در ابتدا نمی‌خندد یا لبخند نمی‌زند ، استقامت کنید زیرا مشکل ممکن است در نحوه ارائه شوخی یا تمسخر باشد. با یک شوخ‌طبعی راحت می‌توانید تمرین کنید. فقط بعدازاینکه راحت آن را به خاطر آوردید و آن را آزمایش کردید ، از شوخ‌طبعی استفاده کنید. جزئیات کافی را برای مخاطب در نظر بگیرید تا بتواند تصویری ذهنی از وضعیت طنزآمیز شما ایجاد کند . این موضوع باید به نحوی باشد که طنز را به موضوع گره بزند .
شوخ‌طبعی خود را به روشی مکالمه‌ای ارائه دهید و آن را با سایر صحبت‌های خود به‌طور بی‌نظیر ترکیب کنید. شما در هنگام استفاده از شوخ‌طبعی باید حواستان به این موضوع باشد که داستان طنز شما زیاد طولانی نشود زیرا باعث می‌شود مخاطب خسته شود و یا حوصله گوش دادن به آن را نداشته باشد.

خطاهای احتمالی

با گفتن: “بگذارید یک داستان خنده‌دار برای شما تعریف کنم” از شوخ‌طبعی خود رونمایی نکنید. بگذارید مخاطبان خودشان در این مورد تصمیم بگیرند. وقتی وارد خط خنده‌دار خود می‌شوید ، دلپذیر به نظر برسید و لبخند بزنید ، اما اگر کسی لبخند نمی‌زند یا نمی‌خندد ، فقط همان‌طور که قصد جدی بودن آن رادارید به راه خود ادامه دهید این رویکرد هنگام ارتباط با شوخ‌طبعی فشار را از بین می‌برد. به یاد داشته باشید که شما کمدین نیستید ؛ شما یک سخنران جدی هستید که می‌خواهید با استفاده از طنز به‌عنوان ابزاری به مخاطب در به یادآوردن و توجه او کمک کنید.
مطمئن شوید که شوخ‌طبعی مربوط به نکته‌ای است که شما بیان می‌کنید. درجایی که تنها هدف خنداندن مخاطب است از شوخ‌طبعی استفاده نکنید. این باید با برخی از جنبه‌های سخنرانی شما گره بخورد. در غیر این صورت ، ممکن است مخاطب از شوخ‌طبعی خوشش بیاید اما تعجب کند که شما می‌خواهید چه نکته‌ای را بیان کنید .
مهم‌تر از همه ، اطمینان حاصل کنید که شوخ‌طبعی انتخاب‌شده شما برای شما خنده‌دار است. اگر به یک کاریکاتور ، به یک شوخی ، به یک جنس ، یک خط ، به یک داستان یا شکل دیگری از شوخ‌طبعی نمی‌خندید یا لبخند نمی‌زنید ، انتظار نداشته باشید مخاطب چنین کاری کند.
آیا تابه‌حال فکر کرده‌اید که چگونه از طنز به‌طور مؤثر در سخنرانی­ها استفاده کنید؟
مخاطب به چه چیزی می‌خندد؟ به چه چیزی نمی­خندد و چرا؟
بیشتر ما ، می‌خواهیم بدون دردسر مخاطب خود را  سرگرم  و همچنین به او  اطلاع‌رسانی کنیم. ما هدیه‌هایی را که طنز به ارمغان می‌آورد می‌شناسیم و از آن‌ها قدردانی می‌کنیم. ارتباط مخاطبان با سخنان شما وجود دارد: آنها اشتیاق و گوش شنوایی برای شنیدن آنچه شما باید به اشتراک بگذارید  دارند ،آن­ ها به سادگی آماده خندیدن و گوش دادن به سخنان بعدی شما هستند.

فواید استفاده مؤثر از شوخ‌طبعی

توانایی خنداندن مردم ، استفاده مؤثر از شوخ‌طبعی ، برای سخنران و مخاطبان سودمند است.
شوخ‌طبعی یک پیوند و یک حس نزدیکی ایجاد می­کند. مخاطب آرام می‌گیرد ، خیالش راحت و آسوده می­شود. آن‌ها احساس خوب ، انرژی ، هوشیاری و اشتیاق زیادی برای شنیدن سخنان شما دارند. آن‌ها شمارا دوست دارند و احتمالاً بعداً آنچه را که درباره آن صحبت کردید به خاطر می‌آورند. اگر سوژه شما جدی باشد ، از شما سپاسگزار خواهند شد که آن را با شوخ‌طبعی مناسب برای از بین بردن تنش استفاده کرده‌اید.
به‌خوبی از شوخ‌طبعی استفاده کنید و مخاطب را تحت تأثیر مهارت‌های گفتاری خود قرار دهید.
اما اگر مخاطبان شما پاسخ ندهند چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر عبارت­ های  خنده­دار شما که به‌دقت صیقل داده‌شده‌اند ، در ذهن مخاطب  گیر نیفتند و روی زمین بیافتند تا پژمرده و لرزیده شوند ، چه می‌کنید؟
اگر مخاطب شما در صندلی‌های خود دست‌به‌سینه  بنشیند، خود را جمع کند ، ابروهای خود را درهم بکشد و نگاه خود را دور کند ، چه می‌کنید؟

طنزهایی را که می شنوید را یادداشت کنید

لیستی از طنزها و اتفاقات جالبی که چه برای خود و چه برای دیگران رخ داده را یادداشت کنید و به خاطر داشته باشید و از آنها به عنوان طنز سخنرانی ها استفاده نمایید.
برای این کار می توانید دفترچه یادداشت مخصوصی داشته باشید و اینکه با استفاده نرم افزارهای مختلف، یک لیستی به عنوان لیست طنز در سخنرانی ایجاد کنید.

شوخی کردن با افراد خاص

اگر کسی را می شناسید و می دانید که از شوخی کردن ناراحت نمی شود با او شوخی کنید. به اصطلاح به آن ها افراد با جنبه می گویند!
مثلا شخصی در کلاس خیلی فعال و برون گرا است و می دانید که از شوخی های شما ناراحت نمی شود.
البته حواستان باشد شوخی ها بیش از اندازه و خارج از کنترل نشوند.

خواسته های غیرمعقول

در جمعی سخنرانی دارید و موضوع سخنرانی شما در مورد اهمال کاری و تنبلی است اما یکی از شرکت کنندگان خواسته غیر معقولی از شما دارد!
به شما می گوید که چطور می توانم با جنس مخالف ارتباط بگیرم؟ (موضوعی که هیچ ارتباطی با سخنرانی شما ندارد!)
در اینجا می توانید به صورت طنز آن خواسته غیر معقول را در دست بگیرید و چند بار به آن موضوع بی ربط اشاره کنید و مخاطب را بخندانید.

برای اینکه طنز به‌خوبی کار کند به موارد زیر نیاز دارید:

یک نمای کلی از مخاطبان

عواملی که ممکن است به آن توجه کنید که شامل :سن ، جنس ، مذهب ، پیشینه قومی ، طبقه ، گرایش جنسی ، شغل ، تحصیلات ، مکان (محل زندگی افراد) ، عضویت در گروه‌های خاص باشد.
درک درستی از نحوه مشاهده آن‌ها نسبت به موضوع سخنرانی شما و دلیلی که شما برای سخنرانی دارید  بسیار لازم و ضروری است.

آن‌ها ممکن است مخاطبان مهربانی باشند

که نسبت به موضوع شما تمایل کافی دارند. بنابراین آنچه شما می‌گویید مطابق با اعتقادات خود آن‌ها خواهد بود و آن‌ها با شادی و خنده موضوع را دریافت خواهند کرد.

آن‌ها ممکن است بی‌احساس باشند

ممکن است مخاطب از یک‌جهت یا به یک موضوع دیگر به‌طور فعال اهمیتی ندهند. در این صورت ، این وظیفه شماست که به آن‌ها اطلاع دهید چه چیزی برایشان جالب است و آن‌ها را به خود علاقه‌مند کنید.

آن‌ها ممکن است ناآگاه باشند

ممکن است مخاطبین ما  نسبت به موضوع بی‌اطلاع باشند. این یعنی مخاطبان نیاز به آموزش دارند دادن اطلاعات پیش‌زمینه ­ای ، می‌تواند قبل از اینکه آن‌ها از صحبت‌های شما قدردانی کنند، تأثیرگذار باشد.

آن‌ها ممکن است عصبی باشند

ممکن است مخاطب فعالانه علیه هر آنچه می‌خواهید به اشتراک بگذارید ، جبهه بگیرند. و این مخاطبان باید بدانند که شما قبل از شروع به نظر آن‌ها احترام می‌گذارید و دیدگاه آن‌ها را درک می‌کنید.
استفاده از یک داستان ، حکایت یا شوخی طنزآمیز که بدون اطلاع مخاطبان شما روایت می‌شود، زمانی که فکر می‌کنید این موضوع  خنده‌دار است ، استفاده از  آن می تواند خطرناک باشد. آن‌ها اغلب کسانی هستند که ممکن است به موضوع بی‌توجه باشند و واکنشی نشان ندهند که این موضوع ممکن است شمارا دچار سردرگمی بکند.

• از کجا می‌دانید آن‌ها این کار را اهانت نمی‌دانند؟
• از کجا می‌دانید آن‌ها اصلاً آن را درک می‌کنند؟

شوخ‌طبعی از فردی به فرد دیگر و گروه به گروه دیگر متفاوت است. آنچه به نظر ما خنده‌دار است ، همیشه نشانه قابل اتکایی نیست که بقیه افراد یک نوع شوخ‌طبعی را سرگرم‌کننده بدانند.
کمی جست‌وجو  کنید،بپرسید، تا آنجا که می‌توانید کشف کنید.
مخاطبان معمولاً هدف شما نیستند!
از شوخ‌طبعی استفاده کنید که مخاطب به‌عنوان شوخی از آن استفاده نکند.

بین مخاطبین خود تبعیض ایجاد نکنید

با شوخ‌طبعی اشتباه بخشی از مخاطب را منزوی و هدف قرار ندهید: همه کچل ­ها ، مرد ، زن ، ترک‌زبان ، مردم افغانی تبار ، افرادی که مدرک بازرگانی دارند یا بدن‌سازان و یا چیزهای دیگر که موجب تفکیک افراد می‌شود. توصیفی که مردم را  جدا می‌کند و عمداً  گروهی را به وجود می­ آورد که به گروه دیگر بخندند  ،این موضوع جالب نخواهد بود.

از سخنان بد دوری کن!

برای بیان حرف خود از شوخ‌طبعی استفاده کنید که به زبان درشت یا فحاشی متکی نباشد.

به موضوعات بی خطر بچسبید

از شوخ‌طبعی استفاده کنید که از موضوعات تعصب گونه جلوگیری می‌کند مانند: دین ، سیاست ، نژاد ، کلاس یا رابطه جنسی که مردم را دچار ناراحتی می‌کند.

خنده‌­ها را به سمت خود متمرکز کنید

استفاده مؤثر از شوخ‌طبعی معمولاً به معنای استفاده از خود به‌عنوان موضوع است ، اگر شوخ‌طبعی مربوط به موضوع شما باشد و با مهربانی استفاده شود مخاطب با شوخ‌طبعی شما ارتباط برقرار می‌کند.
هیچ‌کس نمی‌خواهد بشنود یا ببیند که خود را به‌سختی پایین می‌کشید و خودزنی می‌کنید. شما ممکن است به مواد قابل‌شنیدن یا کنجکاوی‌های عمومی خود بخندید اما برای شلاق زدن در مقابل تماشاگران سجده نکنید. این باعث خجالت آن‌ها خواهد شد.

چه اتفاقی می‌افتد؟

وقتی شما به روشی متعادل و صادقانه به خود سرگرم می‌شوید ، به مخاطب اجازه می‌دهید با شما بخندد ، نه به شما بخندد.
شما همچنین از آن‌ها دعوت می‌کنید تا با شما هم ذات پنداری کنند ، باعث ایجاد گشودگی و اعتماد می‌شود. مخاطب شما بیشتر گوش خواهد داد زیرا شما جنبه‌ای را که می‌داند در مورد خودش و همچنین خودتان درست است منعکس می‌کنید یا به او نشان می‌دهید.
این داستان ­ها لازم نیست که در مورد وقایع بزرگ زندگی باشند. استفاده از آن حوادث کوچک که در آن‌ها نکات قابل توجه و خنده­داری که وجود دارد، در جای مناسب، بسیار مؤثر هستند.

مثال

فردی داستانی  را  در مورد آنچه یک روز بعدازظهر برای او اتفاق افتاد  بیان می‌کرد، او می‌گفت: بعدازاینکه من تدریس روزانه را تمام کردم و پسرم را که در آن زمان چهار سال داشت ، از مهدکودک تحویل گرفتم.
درراه خانه به شیرینی فروش  نزدیک خانه خود رفتیم. ما جلوی یک یخچال  پر از دسرهای یخ‌زده ایستاده بودیم: بستنی با هر طعم و مزه ، انواع مختلف ژله و بستنی‌های دستگاهی خوشمزه وجود داشت. مردی  کنار ما در را باز کرد و یک سطل بزرگ شیر را بیرون آورد تا داخل دستگاه بستنی بریزد. پسرم متحیر شد. نگاهی به من انداخت و سپس با صدای بلند به او گفت: “مادرم می‌گوید پر از قند و آشغال کامل است!”من از آن مرد کاملاً خجالت کشیدم که شیر آشغال در دست داشت.
ما انسان هستیم همه ما در مورد خودمان داستان‌هایی داریم.
درباره آنچه می‌دانید بخندید از موضوعاتی استفاده کنید که حق شوخی با آن‌ها را کسب کرده‌اید.
به‌عنوان‌مثال ممکن است یک فرد با اضافه‌وزن در مورد بزرگ بودن اظهارنظر کند ، یک فرد معلولی می‌تواند در مورد مشکلاتی که روزانه با آن‌ها روبرو می‌شود شوخی کند یا یک زن می‌تواند در مورد آزمایش‌ها مربوط به بچه‌دار شدن شوخی کند ، به‌شرط اینکه صاحب فرزند شده باشد.
یک دستورالعمل بی­ خطر این است که اگر آگاهی به موضوعی ندارید،  و یا با آن زندگی نکرده­ اید ، شوخی نکنید و چراغ آن را روشن نکنید.

آزمایش و پالایش کنید

بهتر است در ارائه خود چندین حکایت قوی داشته باشید تا یک‌رشته ضعیف و بی اثر استفاده کنید.
همیشه شوخ‌طبعی را که می‌خواهید استفاده کنید تمرین و آزمایش کنید.
برای تست برای چندین نفر موضوع را تعریف کنید که به شما بازخورد صادقانه بدهند. به او  گوش دهید. شاید این موضوع برای شرایط شما نادرست باشد ، یا شاید موضوع شما نیاز به کار داشته باشد ، یا انتخاب زبان شما نیاز به تغییر داشته باشد. هرکدام از این‌ها می‌تواند باعث شود یک اظهارنظر طنزآمیز یا داستانی از قلم بیفتد.

تلفیق شوخ‌طبعی

هر شوخی یا  سخنی طنز یا داستانی  را که استفاده می‌کنید در سخنرانی یا صحبت­ های خود ادغام کنید.
اگر فکر می‌کنید باید سخنی طنز  بگویید زیرا فکر می‌کنید این‌یک حرف خوب است و مطمئناً باعث خنده می‌شود اما هیچ ارتباطی با موضوع سخنرانی شما ندارد ، آن را کنار بگذارید. ممکن است خنده‌دار باشد ، اما موضوعیت ندارد.
تا وقتی راهی معتبر و قابل‌قبول برای پیوند دادن مطالب با موضوع خود پیدا نکردید ، آن را فراموش کنید. لطفاً.

معرفی شوخ‌طبعی

و اگر می‌خواهید لطیفه‌ای بگویید یا شوخ‌طبعی اضافه کنید و این موضوع با سخنرانی شما مرتبط است مطمئن شوید که به شرح زیر معرفی نمی‌شود:
“آیا کسی را در مورد … شنیده‌اید؟”
“این واقعاً خنده‌دار است. خودتان از خنده قش کرده­اید. ‘
“این در مورد ترک ­ها  ، فارس ­ها ، لرها بود …”
هیچ‌یک از این موارد نشان نمی‌دهد که شوخ‌طبعی با موضوعات  شخصی شما مخلوط شده است و استفاده از  مورد سوم مخصوصاً بسیار زننده و زشت خواهد شد زیرا امکان دارد یکی از  مخاطبان شما از این اقوام شریفی ایرانی باشد.

به هدف گفتاری خود پایبند باشید

تا زمانی که از شما نخواسته‌اند کمدین باشید ، آن را امتحان نکنید. این بدان معنی نیست که از شوخ‌طبعی استفاده نکنید. این بدان معناست که به هدف گفتاری خود پایبند باشید و از درون آن موضوع شوخ‌طبعی پیدا کنید. مخاطب انتظار روال استندآپ کمدی را از شما ندارد.

شوخ‌طبعی خود را مخلوط‌کنید

مطالب طنز خود را از طریق سخنرانی خود پرورش دهید نسبت خنده­ها و اطلاعات را متناسب با موضوع ، مخاطب ، نوع سخنرانی و هدف آن متعادل نگه‌دارید.به‌عنوان‌مثال ، اگر صحبت شما در درجه اول بیشتر سرگرم‌کننده باشد تا اطلاع‌رسانی ، ممکن است استفاده از شوخ‌طبعی بیشتر درست باشد. هر موقعیت را با دقت قضاوت کنید.

کلیدهای تمرین شوخ‌طبعی در گفتار شما

از صدای رسا استفاده کنید
در داستانی که بیان می­کنید زندگی کنید تا به نظر برسد گویی که دوباره در “اینجا و اکنون” اتفاق می‌افتد.
اگر به صدای خشن نیاز است. کمی از آن استفاده کنید . اگر به غر زدن نیاز است ، مثل‌اینکه بگوییم  واقعاً منظورت این است؟ استفاده کنید. این امر به مخاطب این امکان را می‌دهد تا شرایط را “احساس” کند. مخاطب شما  محتوای احساسی آن را سریع‌تر درک می‌کنند.
اگر به درسی در این باره  نیاز دارید ، آن را در اینجا پیدا خواهید کرد:
نحوه ایجاد و استفاده از صدای رسا
این تمرین‌های ساده متنوع آوازی که شامل میزان صدا ، میزان صدا ، میزان صدا و میزان صدا هستند ، به شما کمک می‌کند تا مکان موردنظر خود را تشخیص دهید.
از زبان تجزیه‌شده ساده استفاده کنید
هرچقدر تنظیمات و داستان پیچیده باشد ، مستقیم‌تر و راحت‌تر می‌شود از آن استفاده کرد و احتمال سوء تفاهم مخاطب شما کمتر است.

کلام آخر

پس برای اینکه بتوانید از طنز در سخنرانی خود استفاده کنید سعی کنید موضوع انتخابی شما مربوط به خودتان باشد و از پرداختن به قومیت‌های مختلف اجتناب کنید.از شوخ‌طبعی طوری استفاده کنید که مخاطب گمان نکند که می‌خواهید از طنز استفاده کنید. لطفاً جوک تعریف نکنید زیرا شما استندآپ کمدی نیستید .
شما برای اجرای طنز می‌توانید از داستان‌های شخصی استفاده کنید . اما قبل از آن بهتر است آن را تمرین کنید و برای دوستان ، خانواده و یک فرد با اعتماد تعریف کنید تا درک کنید آیا شوخ‌طبعی شما کارساز است و یا نیاز به کار کردن روی آن هست یا خیر.سعی کنید شوخ‌طبعی شما مربوط به سخنرانی شما باشد تا اثر کلام شما بیشتر باشد.
به نظر شما چه راه های دیگری برای استفاده از شوخ‌طبعی در سخنرانی وجود دارد؟آیا دوست دارید این مهارت را یادبگیرید؟