اصطلاحات و تعبیرات زیادی برای خوشبختی و رفاه و رضایت از زندگی وجود دارد که هر فردی این موارد را با ذهنیت و تجربیات و اعتقادات خود می‌سنجد و تفسیر می‌کند. راه‌های زیادی برای مشخص کردن این موضوع وجود دارد که چگونه می‌توان رضایت در زندگی را ایجاد کرد درصورتی‌که برای هر فرد این رضایت تعبیرها و تفسیرهای متفاوتی دارد.

برای افراد غیر معنوی و کسانی که در تحقیقات روانشناسی مثبت نقش ندارند، ممکن است این اصطلاحات قابل جابجایی و قابل تغییر به نظر برسند. با این‌ حال، بین این سه اصطلاح و سازه‌هایی که آن‌ها نشان می‌دهند تفاوت وجود دارد.

اگر شما می‌خواهید دقیقاً بفهمید که آن‌ها چه تفاوتی باهم دارند، و اینکه چرا رضایت از زندگی در روانشناسی مثبت چنین موضوعی مهم است، شما به‌جای درست رسیده‌اید و در حال خواندن مقاله‌ای درستی هستید.

چگونه رضایت از زندگی خود را بالا ببریم

• معنای رضایت از زندگی چیست؟
• آیا تفاوتی بین شادی و رضایت از زندگی وجود دارد؟
• نظریه­ی رضایت از زندگی و روانشناسی کدام است؟
• چگونه رضایت از زندگی را اندازه‌گیری کنیم؟
• مقیاس رضایت از زندگی چیست؟
• رضایت از زندگی در دوران سالمندی چه چیزی را به ما نشان می‌دهد؟
• چگونه می‌توان رضایت از زندگی را بهبود بخشید؟
• نظر افراد تأثیرگذار درباره‌ی رضایت از زندگی چیست؟

معنای رضایت از زندگی چیست؟

رضایت از زندگی کمی پیچیده‌تر از آن است که به نظر می‌رسد. این اصطلاح گاهی به‌جای خوشبختی به کار می‌رود، اما آن‌ها درواقع دو مفهوم جداگانه از هم هستند.گاهی هم به عنوان شادی از آن صحبت میشود. رضایت از زندگی ارزیابی زندگی فرد در کل جوانب زندگی است، و به‌سادگی  نمی­توان سطح شادی فعلی فرد در نظر گرفت.

چند تعریف متفاوت از رضایت از زندگی وجود دارد، رضایت از زندگی ازنظر محقق رفاه و رضایت از زندگی، اد داینر این است که:

“ارزیابی کلی احساسات و نگرش‌های مثبت تا منفی فرد درباره زندگی در یک برهه­ی خاص از زمان را رضایت از زندگی می‌گوییم”

تعریف مشهور دیگری از رضایت از زندگی از سوی یکی دیگر از محققان بسیار مشهور رضایت از زندگی، روت وینهوون ارائه‌شده است:

“رضایت از زندگی درجه‌ای است که فرد کیفیت کلی زندگی خود را به‌طورکلی ارزیابی می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، میزانی که فرد زندگی را دوست دارد مشخص می‌کند که رضایت فرد از زندگی چقدر است.

اگرچه تفاوت‌های اندکی بین این تعاریف وجود دارد، اما ایده اصلی آن یکسان است: رضایت از زندگی به احساسات کلی یک فرد در مورد زندگی خود اشاره دارد. به‌ عبارت‌ دیگر، رضایت از زندگی یک ارزیابی جهانی است نه یک ارزیابی که در هر مقطع زمانی خاص یا در یک حوزه ­ی خاص باشد.

آیا تفاوتی بین شادی و رضایت از زندگی وجود دارد؟

اگرچه این دو مقوله به هم مرتبط هستند اما خوشبختی و رضایت از زندگی یک‌چیز نیستند و تفاوت‌های زیادی باهم دارند.

خوشبختی یک تجربه فوری و لحظه‌ای است. گرچه لذت‌بخش است، اما درنهایت زودگذر است. یک زندگی سالم مطمئناً شامل لحظات شادی است، اما خوشبختی به‌تنهایی معمولاً زندگی راضی‌کننده ایجاد نمی‌کند.

به گفته دانیل گیلبرت، استاد روانشناسی در دانشگاه هاروارد، معنای خوشبختی “هر چیزی که ما  از آن راضی باشیم” است. این سازه‌ای گذراتر از رضایت از زندگی است و می‌تواند توسط تعداد زیادی از حوادث، فعالیت‌ها یا افکار ایجاد شود.

رضایت از زندگی نه‌تنها از شادی پایدارتر است بلکه طولانی‌مدت تر نیز هست و دامنه­ی آن نیز گسترده‌تر است. این احساس عمومی ما در مورد زندگی و چگونگی رضایت ما از روند آن است. فاکتورهای زیادی وجود دارد که به رضایت از زندگی کمک می‌کند، ازجمله کار، روابط عاشقانه، روابط با خانواده و دوستان، رشد فردی، سلامتی و سایر موارد که می‌توانند در این حوزه جای‌گیرند.

تفاوت دیگر بین خوشبختی و رضایت از زندگی این است که معیار دوم بر اساس معیاری که محققان مهم می‌دانند نیست، بلکه در عوض بر اساس قضاوت‌های شناختی خود شما درباره­ی عواملی است که بیشترین ارزش را برای آن ارزیابی می‌کنید.

این نیز تفاوت اصلی بین رفاه و رضایت از زندگی است. مقیاس‌های زیادی وجود دارد که معیارهای خوبی برای رفاه فرد ایجاد می‌کند، اما به‌طورکلی رفاه با دقت بیشتری تعریف می‌شود و بر اساس متغیرهای خاص مورد بررسی قرار می‌گیرد.

یکی از مشهورترین نظریه‌های مربوط به بهزیستی و رضایت از زندگی، مدل پرما PERMA است که توسط مارتین سلیگمن، یکی از “بنیان‌گذاران” روانشناسی مثبت نگر ایجادشده است. مدل وی بر اساس این ایده است که پنج عامل اصلی در بهزیستی وجود دارد: احساسات مثبت، کاندید شدن برای یک موضوع، روابط، معنا و موفقیت‌ها در این حوزه قرار دارند.

این مدل تفاوت رفاه را با موفقیت توضیح می‌دهد، اما اغلب موفق به جلب رضایت واقعی زندگی نمی‌شود زیرا بر اساس عینی‌تر بودن به همراه قابلیت تنظیم پذیری بر اساس آنچه هر فرد ارزش آن را دارد، قابل بررسی است.

معیارهای رضایت از زندگی معمولاً ذهنی است یا بر اساس متغیرهایی است که فرد شخصاً آن‌ها را در زندگی خود مهم می‌داند. رضایت از زندگی شما بر اساس عواملی که برای شما معنادار    نیستند ،رضایت از زندگی را به وجود نمی‌آورد.

همچنین ممکن است اصطلاح دیگری بنام کیفیت زندگی را با رضایت از زندگی و خوشبختی بشنوید. کیفیت زندگی یکی دیگر از معیارهای رضایت یا رفاه است، اما با شرایط زندگی مانند مقدار و کیفیت غذا، وضعیت سلامتی فرد و کیفیت خانه‌ی فرد همراه است.

بازهم تفاوت بین این متغیر مرتبط با رضایت از زندگی این است که رضایت از زندگی، ذهنی است و ذاتاً عاطفی است. کسی که بی‌خانمان یا بیماری لاعلاجی دارد ممکن است رضایت بیشتری از زندگی نسبت به یک فرد ثروتمند با سلامتی بیشتر داشته باشد، زیرا ممکن است برای مجموعه متغیرهای بسیار متفاوتی از کیفیت زندگی اهمیت قائل شوند.

نظریه رضایت از زندگی و روانشناسی

در مورد رضایت از زندگی دو نوع تئوری اصلی وجود دارد:

نظریه‌های پایین به بالا: رضایت از زندگی درنتیجه رضایت در بسیاری از حوزه‌های زندگی.

نظریه‌های بالا به پایین: رضایت از زندگی به‌عنوان روشی تأثیرگذار بر رضایت از زندگی در حوزه‌ای خاص.

در نظریه‌های پایین به بالا افراد معتقدند که ما در بسیاری از حوزه‌های زندگی مانند کار، روابط، خانواده و دوستان، رشد فردی و سلامتی و تناسب‌اندام رضایت داریم. رضایت ما از زندگی در این حوزه­ها برای ایجاد رضایت کلی از زندگی ما باهم ترکیب می‌شود.

از طرف دیگر، در نظریه‌های بالا به پایین بیان می‌کند که رضایت کلی ما از زندگی، حوزه‌های مختلف را تحت تأثیر قرار می‌دهد (یا حتی تعیین می‌کند). این بحث ادامه دارد، اما برای اکثر افراد کافی است بدانند که رضایت کلی از زندگی در حوزه‌های مختلف زندگی ارتباط تنگاتنگی باهم دارند.

نظریه‌ها و بحث‌هایی که بیشتر موردتوجه قرار می‌گیرند، نظریه‌هایی درباره چگونگی عملکرد مکانیسم ارزیابی زندگی است. چگونه تصمیم می‌گیریم که از زندگی خود راضی باشیم؟ چگونه تشخیص می­دهیم که از زندگی خود راضی نیستیم؟

نظریه­ی رضایت از زندگی محقق ژوسی سویکانن نظریه جذابی است: فرد وقتی از زندگی خود راضی است که “یک نسخه فرضی آگاهانه و منطقی‌تر از او” در مورد او  قضاوت کند و زندگی او، برنامه‌ی زندگی ایده آل او را برآورده می‌کند.

این نظریه از یکی از اصلی‌ترین موضوعاتی که نسخه ساده این نظریه را موردبررسی و مورد چالش قرار می‌دهد، اجتناب می‌کند. این‌که یک شخص وقتی قضاوت می‌کند که زندگی‌اش برنامه­ی   ایده­آل خود را برآورده می‌کند.

دلیل اینکه این نسخه ساده با استفاده از تئوری، واقعاً نمی‌تواند رضایت از زندگی را به دست آورد این است که می‌تواند به‌طور نامناسبی نشان‌دهنده‌ی رضایت از زندگی در فردی است که فقط به‌طور موقت یا خودبه‌خود خوشبخت است اما هیچ تلاشی نمی‌کند تا به زندگی خود ادامه دهد. مطمئناً خوشبختی خودبه‌خود مشکلی ندارد، اما داشتن رضایت از زندگی به چیزی بیشتر از احساس لحظه‌ای شادی نیاز دارد!

تحقیق و بررسی اگرچه با ظهور روانشناسی مثبت نگر در حدود سال ۲۰۰۰ میلادی باعث افزایش علاقه به سازه‌هایی مانند خوشبختی، رفاه و رضایت از زندگی شد، اما این مباحث برای چندین دهه در بین روانشناسان، محبوب بوده است. به همین ترتیب، بسیار عالی می­شود که در رابطه با این موضوع درک ما از رضایت از زندگی را بالا برود.

شاید بهترین مکان برای شروع یادگیری رضایت از زندگی با اد دینر و همکارانش باشد.

اد دینر و کار او در مورد بهزیستی ذهنی

نام اد دینر تقریباً مترادف با بهزیستی و رضایت از زندگی است. همان‌طور که بعداً خواهیم گفت، مقیاس دیگر برای اندازه‌گیری رضایت از زندگی یکی از مقیاس‌های رایج در روانشناسی مثبت نگر است.

میزان رضایت از مقیاس زندگی

از دهه ۱۹۸۰، کارهای دیگری در تحقیقات در مورد این موضوعات صورت گرفته است. وی حتی اصطلاح “بهزیستی ذهنی” یا SWB را ابداع کرد و SWB را به‌عنوان جنبه کمّی قابل ارزیابی ساختار گریز از خوشبختی معرفی کرد.

اد دینر می‌گوید، ما همچنین می‌دانیم که مردم به‌طورکلی خوشحال هستند. یک مطالعه پیشگامانِ در سال ۱۹۹۶ نشان داد که حدود یک‌سوم مردم ایالات‌متحده می‌گویند “بسیار خوشحال هستند” و از هر ده نفر فقط یک نفر می‌گوید “خیلی خوشحال نیستند”.

کارهای آینده دیگر در مورد بهزیستی ذهنی متوسط یا رضایت از زندگی را نشان داد که کسانی که ما اغلب آن‌ها را نمونه‌ی اصلی افسردگی و ناراحتی می‌دانیم، به‌طور شگفت‌انگیزی خوشحال هستند؛ این موضوع شاید به دلیل استعداد ژنتیکی برای شاد بودن آن‌هاست.

موضوع دیگری به این ایده کمک کرد که خوشبختی عمدتاً توسط ژنتیک تعیین می‌شود، زمانی که متوجه شود شرایط بیرونی بعید است به او کمکی بکند، تأثیر زیادی یا طولانی‌مدت در شادی فرد  می­تواند داشته باشد.

بر اساس کار گسترده دیگر در این زمینه، او چهار “مورد برای یک زندگی شاد” شناسایی کرده است:

• ثروت روان‌شناختی بیش از پول است. همچنین نگرش، اهداف و مشارکت شما در کار است.
• خوشبختی نه‌تنها احساس خوبی دارد، بلکه برای روابط، کار و سلامتی نیز مفید است.
• تعیین انتظارات واقع‌بینانه درباره خوشبختی مفید است. هیچ‌کس تمام‌وقت خوشحال نیست!
• تفکر قطعه مهم پازل سعادت است؛ تقویت شناخت ، خوشبختی ما را  اگر به‌طور مناسب انجام شود ، می­تواند تقویت کند.

این موضوع برای درک رضایت از زندگی مفید است، اما اجازه دهید کمی بیشتر در مورد این موارد توضیح دهیم.

رضایت از زندگی و عوامل مؤثر در آن

عوامل اصلی در ایجاد رضایت از زندگی هنوز کاملاً شناخته ‌نشده‌اند و امتیازی که هر فرد به آن‌ها می‌دهد متفاوت است. اما، تحقیقات نشان داده است که آن‌ها احتمالاً دریکی از این چهار دسته‌ی متوالی زیر قرار می‌گیرند:

• شانس‌های زندگی
• سیر اتفاقات و حوادث
• جریان تجربه
• ارزیابی زندگی

در گروه شانس زندگی، منابع اجتماعی مانند رفاه اقتصادی، برابری اجتماعی، آزادی سیاسی، فرهنگ و نظم اخلاقی را پیدا خواهید کرد. منابع شخصی مانند موقعیت اجتماعی، دارایی مادی، نفوذ سیاسی، اعتبار اجتماعی و پیوندهای خانوادگی و توانایی‌های فردی مانند آمادگی جسمانی، قدرت روحی، توانایی اجتماعی و مهارت فکری در این گروه جای دارند.

در گروه رویدادها، رویدادها می‌توانند عواملی مانند نیاز یا ثروت، حمله یا محافظت، خلوت یا همراهی، تحقیر یا افتخار، روال یا چالش و زشتی و زیبایی را درگیر کند. این‌ها مواردی است که می‌تواند هنگام گذراندن زندگی روزمره با آن روبرو شویم و این موضوع  باعث شود بیشتر به یک‌جهت یا جهت دیگر یعنی : به سمت رضایت بیشتر یا نارضایتی بیشتر متمایل شویم.

گروه جریان تجربه شامل تجربیاتی مانند اشتیاق یا اشباع، اضطراب یا ایمنی، تنهایی یا عشق، طرد شدن یا احترام، تیرگی یا هیجان و …است. این‌ها احساسات و پاسخی است که ما نسبت به اتفاقاتی که برای ما رخ می‌دهد، از خود نشان می‌دهیم. آن‌ها توسط منابع شخصی و اجتماعی، توانایی‌های فردی و روند رویدادها تعیین می‌شوند.

سرانجام، ارزیابی زندگی. ارزیابی میانگین تأثیر همه این تعاملات است. این موضوع شامل مقایسه زندگی ما با ایده “زندگی خوب” و چگونگی تعادل خوب و بد در زندگی است.

نگاه به رضایت از زندگی کشورها

مطالعات در مورد واریانس و سنجش پراکندگی رضایت از زندگی بین کشورها نشان داده است که شرایط زندگی بر متوسط رضایت از زندگی تأثیر زیادی می‌گذارد. یعنی کشورهای مرفه اقتصادی از متوسط رضایت از زندگی بالاتری نسبت به کشورهای فقیرتر برخوردار هستند. با توجه به این مطالعات کشورهایی که چشم‌انداز شغلی بهتری دارند، به‌طورکلی رضایت از زندگی بیشتری از کشورهایی دارند که بیکاری در آن‌ها زیاد است.

همبستگی بین درآمد و رضایت از زندگی در کشورهای فقیرتر در مقایسه با کشورهای مرفه‌تر و در کشورهای برابر طلب کمتر است. در کشورهایی که از برابری بالاتری برخوردارند، مردم قادر به انتخاب سبک زندگی متناسب با ترجیحات و خواسته‌های خود هستند و احتمال رضایت از زندگی خود را بیشتر می‌کنند.

تحصیلات هنگام جلب رضایت از زندگی نکته جالبی را به ما نشان می‌دهد. بر اساس اختلاف بین ملت‌ها، به نظر می‌رسد که کشورهایی با تحصیلات بالاتر معمولاً سطح رضایت بیشتری را تجربه می‌کنند.

بااین‌حال، جالب است بدانید که برای افراد، تأثیر آموزش بر رضایت از زندگی زمانی شدیدتر است که تعداد کمی از افراد در یک کشور، سطح تحصیلات فردی  بالاتری را کسب می­کنند. به‌عنوان‌مثال، فردی با مدرک لیسانس در کشوری با میانگین تحصیلات پایین احتمالاً رضایت از زندگی بالاتری نسبت به فردی با لیسانس در کشوری با تحصیلات بیشتر تجربه می‌کند.

متغیرهایی مانند سلامت روحی و جسمی، انرژی، برون‌گرایی و همدلی، هم­بستگی شدیدی با رضایت دارند، اما تعیین جهت کار در این روابط گاهی اوقات دشوار است.

اهمیت رضایت از زندگی

رضایت بیشتر از زندگی باعث می‌شود که ما احساس شادی بیشتری داشته باشیم و به‌سادگی از زندگی لذت بیشتری ببریم، زیرا بر سلامتی ما نیز تأثیر مثبت دارد.

تحقیقات نشان داده است که رضایت از زندگی با عوامل مرتبط با سلامتی مانند بیماری‌های مزمن، مشکلات خواب، درد، چاقی، سیگار کشیدن، اضطراب و فعالیت بدنی ارتباط زیادی دارد. این رابطه ممکن است در هر دو جهت حرکت کند، اما واضح است که رضایت از زندگی و سلامتی دست‌به‌دست هم می‌دهند. هنگامی‌که کیفیت سلامتی بالاتر می‌رود رضایت از زندگی نیز بیشتر می‌شود.

بعلاوه، مطالعه­ی اخیر محققان دانشگاه چپمن نشان داد که رضایت از زندگی درواقع به کاهش خطر مرگ‌ومیر مربوط می‌شود! علاوه بر این، ثابت‌شده است که نوسانات مکرر رضایت از زندگی برای سلامتی و طول عمر تأثیر می‌گذارد و می‌تواند برای فرد مضر نیز باشد.

اندازه‌گیری رضایت از زندگی

ابتدا در دهه ۱۹۶۰، تصور می‌شد که رضایت از زندگی به‌طور عینی و بیرونی اندازه‌گیری می‌شود. مانند اندازه‌گیری ضربان قلب یا فشارخون که می‌تواند به‌صورت عینی و خارجی اندازه‌گیری شود. از آن زمان، بر اساس مطالعات بی­شمار در مورد این موضوع، آشکار شده است که اندازه‌گیری عینی و رضایت از زندگی با آسانی که فکر می­کنیم نیست.

اگرچه رضایت از زندگی با متغیرهایی مانند درآمد، سلامتی و کیفیت رابطه، در ارتباط است، اما هر فردی ممکن است این متغیرها را متفاوت از دیگران ارزش‌گذاری کند. غیرقابل‌باور نیست که فردی با درآمد کم، سلامتی ضعیف و روابط نزدیک اندک، رضایت از زندگی‌اش نسبت به فردی با ثروت، دارایی زیاد و بدن سالم و داشتن دوستان، بیشتر باشد.

بعلاوه، هیچ راهی عینی برای اندازه‌گیری رضایت از زندگی از خارج وجود ندارد. چگونه می‌توان رضایت از زندگی را در خارج اندازه گرفت. آیا می‌توان رضایت از زندگی را با تعداد لبخندها اندازه‌گیری کرد؟ نسبت خنده به اشک چطور؟ فرکانس رقص برای شادی چطور؟

اگر این کارها احمقانه به نظر می‌رسد، حق با شماست؛ این موضوع به نظر احمقانه است! به دلیل تفاوت‌های فردی در شخصیت و بیان عاطفی، تصور اینکه می‌توانیم رضایت از زندگی را در خارج  از بعد ذهنی فرد اندازه بگیریم، پوچ است.

بنابراین، به‌طور منطقی می‌توان نتیجه گرفت که برای به دست آوردن اندازه‌گیری دقیق رضایت از زندگی، باید ازنظر ذهنی رضایت از زندگی را مورد بررسی قرار داد. تکنیک‌های رایج برای اندازه‌گیری شامل، نظرسنجی، پرسشنامه و مصاحبه است.

مقیاس رضایت از زندگی

مقیاس رضایت از زندگی (SWLS)، ایجادشده توسط اد دینر، محبوب‌ترین و پرکاربردترین میزان رضایت از زندگی از زمان ایجاد  آن در دهه ۱۹۸۰ بوده است. این مقیاس شامل پنج جمله است که پاسخ‌دهندگان پاسخ‌های خود را از مقیاس ۱ (کاملاً مخالفم) تا ۷ (کاملاً موافق) درجه‌بندی می‌کنند.

این ارزیابی دامنه‌های مشخصی را شامل می‌شود که پاسخ‌دهندگان باید رضایت خود را مانند کار یا سلامتی ارزیابی کنند. آن­ها سؤالات کلی‌تری را برای تولید ارزیابی ذهنی از زندگی به‌عنوان یک موضوع کلی می‌پرسند تا فرد ازلحاظ ذهنی به درک رضایت از زندگی خود برسد.

این ذهنیت در اندازه‌گیری رضایت از زندگی مهم است زیرا، همان‌طور که قبلاً اشاره کردیم، افراد بر اساس متغیرهایی مانند کشور، دین و ارزش‌های خود می‌توانند تفاوت‌های زیادی داشته باشند و تفاوت‌های زیادی با دیگران ایجاد کنند.

پرسشنامه شاخص رضایت از زندگی

یکی دیگر از مقیاس‌های محبوب رضایت از زندگی، شاخص رضایت از زندگی است، که این شاخص یک پرسشنامه ۲۰ سؤالی است که اندازه‌گیری کلی کیفیت زندگی را برای بزرگ‌سالان بالای ۵۰ سال به وجود می‌آورد. این سؤالات توسط محققان هاورست و نیوگارتن و توبین در سال ۱۹۶۱ ایجادشده است، اما هنوز هم موجود بوده و از آن‌ها استفاده می‌شود.

هر پرسشنامه‌ای که پر می‌شود، کاربر بر اساس مقیاس ۳ نمره‌ای، مخالفم، نمی‌دانم و موافقم به مواردی پاسخ می‌دهد. برخی از موارد با واژه‌های مثبت، بیشترین امتیاز را با کلمه‌ی “موافق” کسب می‌کنند و برخی از موارد با کلمه‌ی منفی، با حداکثر امتیاز “مخالف” دریافت می‌کنند. هرچه نمره کلی بالاتر باشد، رضایت از زندگی فرد نیز بالاتر است.

برخی از نمونه سؤالات شامل موارد زیر است:

• هر چه پیرتر می‌شوم سن و سالم بالاتر می­رود همه‌چیز بهتر از آن چیزی است که فکر می‌کردم باشد.
• انتظار دارم در آینده اتفاقات جالب و دلپذیری برایم بیفتد.
• در مقایسه با سایر افراد هم سن و سال خود، در زندگی‌ام تصمیمات احمقانه زیادی گرفته‌ام. (امتیاز معکوس)
• وقتی به زندگی خود فکر می‌کنم، بیشتر موارد مهمی که می‌خواستم به­دست نیاورده­ام. (امتیاز معکوس)

سنجش‌ها و موجودی‌های اندازه‌گیری دیگر

یکی دیگر از روش‌های محبوب اندازه‌گیری رضایت از زندگی، اندازه‌گیری تک موردی است. این اقدامات از یک عبارت یا سؤال واحد برای تولید نمره کلی رضایت از زندگی استفاده می‌کنند و به نظر می‌رسد نتایج مشابه نتایج تولیدشده در مقیاس‌ها و موجودی‌ها، طولانی‌تر باشد.

به‌عنوان‌مثال، اکتشاف اخیر در اندازه‌گیری رضایت از زندگی تک سؤالی، SWLS را با سؤال”به‌طورکلی، چقدر از زندگی خود راضی هستید؟” مقایسه می‌کند.

به نظر می‌رسد این معیار اندازه‌گیری خوبی برای رضایت از زندگی است و می‌تواند برای هر مخاطب مورداستفاده قرار گیرد. این موضوع تنها از ۶ ماده یا عبارت تشکیل‌شده است و در مقیاس از ۱ (کاملاً مخالفم) تا ۷ (کاملاً موافقم) رتبه‌بندی شده است.

معیارهای اندازه‌گیری رضایت از زندگی:

۱-من دوست دارم زندگی‌ام خوب پیش برود.

۲-اگر می‌توانستم زندگی خود را از به‌راحتی بگذرانم، چیزهای زیادی را تغییر می‌دادم.

۳-من از زندگی‌ام راضی هستم.

۴-به نظر می‌رسد اطرافیانم زندگی بهتری نسبت به زندگی من دارند.

۵-من از جایی که هم­اکنون در آن زندگی می‌کنم راضی هستم.

۶-من می‌خواهم راهی را که زندگی‌ام طی می‌کند، تغییر دهم.

هر یک از این اقدامات گزینه‌های خوبی برای خواندن و فهمیدن رضایت از زندگی است، اما ممکن است دریابید که یکی از این موارد، بهتر از سایرین ،نیازهای شمارا برآورده می‌کند. اگر یکی از این عبارات موضوع اصلی نگرانی اصلی شماست، ممکن است بخواهید با یک معیار تک‌ماده‌ای کارکنید.

رضایت از زندگی در دوران سالمندی

صحبت از اندازه‌گیری رضایت از زندگی است، بیایید نگاهی به آنچه در مورد تفاوت رضایت از زندگی می‌دانیم، بیاندازیم.

به‌طورکلی، رضایت از زندگی در سنین پیری نسبتاً زیاد است. حداقل، همه‌چیز با رضایت از زندگی در جوانان متفاوت است. اگرچه شکایات طبیعی از پیری (به‌عنوان‌مثال، درد، مشکلات خواب) می‌تواند لذت زندگی فرد را از بین ببرد، اما عوامل مرتبط با این شکایات معمولاً اهمیت کمتری برای بزرگ‌سالان مسن دارد.

رضایت از زندگی متوسط ممکن است با افزایش سن، تغییر زیادی نکند، اما عوامل مؤثر در این امر و اینکه چقدر ارزش روی آن‌ها قرار می‌گیرد مسلماً تغییر می‌کند. افراد مسن به‌اندازه افراد جوان برای چیزهایی مانند وضعیت و پول ارزش قائل نیستند، اما آن‌ها تمایل دارند که برای روابط خانوادگی و تحقق درازمدت  این خواسته از زندگی، فرد ارزش بیشتری دریافت کنند..

سلامت جسمی کلی فرد می‌تواند پیش‌بینی کننده­ی مهمی از رضایت از زندگی باشد، اما به نظر می‌رسد که سلامت روان احتمالاً نقش بسیار بیشتری در رضایت از زندگی نسبت به‌سلامت جسمی در سنین پیری دارد.

عوامل مؤثر بر رضایت از زندگی در سالمندان

احتمالاً این موضوع را تعجب‌آور نخواهید دید، اما یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر رضایت از زندگی برای افراد مسن، خِرد است. می‌توان گفت که “دانش تخصصی در اصول عملی زندگی” دارند و گرایش به تأمل در رفتار خود و رفتار دیگران و مهربانی و همدلی به‌جای خودخواهی می‌تواند رضایت از زندگی را بالا ببرد.

درحالی‌که سلامت جسمی، وضعیت اقتصادی اجتماعی و مشارکت اجتماعی می‌تواند نقش بسزایی در رضایت از زندگی افراد مسن (و برای همه افراد) داشته باشد، مشخص شد که عقل تقریباً دو برابر سایر عوامل تأثیرگذار است. این امر خصوصاً در مورد زنان بیشتر صدق می‌کند، زیرا آزمایش‌ها نشان می‌دهد که سلامت جسمی برای مردان مسن بسیار مهم‌تر از زنان مسن است.

یک مطالعه جذاب در مورد رضایت از زندگی در افراد مسن که قبلاً صورت گرفته بود نشان داد، تأثیر یک عامل کمّی بیمارگونه می‌تواند باعث شناسایی و کشف سن مرگ شود. محققان دریافتند که تغییرات در رضایت از زندگی می‌تواند به پیش‌بینی سال‌مرگ افراد کمک کند، این موضوع نشان می‌دهد که افت جسمی و شناختی که اغلب در نزدیکی مرگ اتفاق می‌افتد بسیار بیشتر از سن تقویمی بر شادی و رفاه تأثیر گذار است.

یک مطالعه اخیر در مورد افراد مسن در چین همچنین بر اهمیت بهداشت به‌عنوان یک عامل تعیین‌کننده اصلی رضایت از زندگی برای افراد مسن تأکید کرده است. لیست کل عوامل مهم شامل موارد زیر است:

• جنسیت (زنان +)
• آموزش (+)
• محل اقامت ( شهر بهتر+ )
• وضعیت سلامتی (سلامتی بهتر +)
• توانایی شناختی (+)
• معاینات منظم بدنی (+)
• وضعیت اقتصادی نسبی درک شده (+)
• دسترسی به مقررات تأمین اجتماعی (+)
• بیمه‌های تجاری (+)
• ترتیب زندگی (با اعضای خانواده +)
• تعداد خدمات اجتماعی موجود در انجمن (+)

جالب‌توجه است، این مطالعه نشان داد که خود سلامت در رتبه‌بندی، بیش از اندازه‌گیری عینی سلامت بر رضایت از زندگی تأثیر دارد. این موضوع نشان داد با آنچه در مورد رضایت از زندگی می‌دانیم متناسب است و این موضوع همچنین نشان داد که رضایت از زندگی به نگرش شما برمی‌گردد!

چگونه می‌توان رضایت از زندگی را بهبود بخشید

بنابراین، آیا می‌توانید رضایت از زندگی خود را بهبود ببخشید؟

همان‌طور که در این مقاله به آن اشاره شد، بله! اگر آن‌طور که دوست دارید از زندگی خود راضی نیستید، چیزهایی وجود دارد که می‌توانید برای تغییر این موضوع انجام دهید تا رضایت خود را از زندگی بالا ببرید.

زندگی خوبی را بگذرانید

همان‌طور که دیدیم، عوامل زیادی در ارتباط با رضایت از زندگی وجود دارد. روی بهبود یا افزایش این عوامل کارکنید، متوجه خواهید شد که رضایت از زندگی شما هم‌زمان بهبود می‌یابد. این عوامل شامل روابط با عزیزان، رضایت از کار، رضایت از سلامت جسمی، احساس خوشبختی از زندگی عاشقانه و رضایت از معنویت یا دین شماست.

دکتر لزلی بکر فلپس پنج سؤال را برای کمک به شما در افزایش رضایت از زندگی ارائه می‌دهد. این سؤالات در تحقیقات بنیادی و ابتدایی است و مطمئناً حداقل چیزی برای اندیشیدن به شما می‌دهد:

• آیا تجربه‌های جدیدی را امتحان می‌کنید؟ امتحان چیزهای جدید و خارج شدن از زندگی روزمره و ناحیه‌ی امن، راهی عالی برای بهبود رضایت شما از زندگی است.
• آیا در همه کارهایی که انجام می‌دهید سخت‌تر و بیشتر تلاش می‌کنید؟ متعهد شدن به هر کاری که ۱۰۰٪ انجام می‌دهید (یا تا آنجا که می‌توانید انجام دهید) به شما احساس رضایت و رضایتمندی می‌بخشد که کار بی‌فکر و لذت‌های منفعلانه به‌راحتی نمی‌توانند این احساس را تحقق بخشند.
• آیا از گذراندن وقت با دیگران لذت می‌برید؟ بالاخره “هیچ‌کس در جزیره‌ای دورافتاده تنها نیست”! حتی درون‌گرایان در بین ما حداقل به چند ارتباط باکیفیت و تعاملات اجتماعی گاه‌به‌گاه نیاز دارند تا از زندگی خود احساس خوشبختی کنند.
• آیا در تعاملات روزمره خود با افراد، تمایل به کنار آمدن با آن‌ها را دارید؟ این موضوع مربوط به بیرون رفتن و ملاقات با مردم بوده و مهم است که این تعاملات مثبت باشد. سعی کنید مثبت و قابل‌قبول‌تر باشید تا اطمینان حاصل کنید که انواع تعاملات مناسب رادارید.
• آیا به‌راحتی از انواع مختلف مشکلات موجود در زندگی، ناراحت می‌شوید؟ مبارزه با اضطراب، غم، گناه، شرم یا خشم مکرر می‌تواند شمارا به‌راحتی از پای دربیاورد. هدف خود را تعیین کنید تا فردی شادتر، مقاوم‌تر باشید و در جهت رسیدن به آن تلاش کنید. اگر مطمئن نیستید که چگونه می‌توانید این کار را انجام دهید، زمانی را با یک درمانگر یا یک مشاور تنظیم کنید تا در مورد آن بحث کنید.
• از این پنج سؤال استفاده کنید تا بفهمید فضای رضایت بیشتر زندگی شما کجاست.

جملات ناب و تأثیر گذار افراد موفق در مورد رضایت از زندگی

افراد موفق و تأثیرگذار که توانسته‌اند رضایت از زندگی خود را بالا ببرند و همچنین توانسته‌اند کیفیت زندگی افراد جامعه را نیز بهتر کنند جملاتی دراین‌باره دارند. اگر شما به دنبال چند بصیرت خوب یا نقل‌قول‌های جالب‌توجه درباره رضایت از زندگی هستید، به‌جای مناسب رسیده‌اید!:

۱-جورج هوراس لوریمر

“اگر بخواهید با رضایت به رختخواب بروید، هرروز صبح باید با عزم راسخ از خواب بیدار شوید.”

۲-یووال نوح هراری

“واکنش اساسی انسان در برابر لذت، رضایت نیست، بلکه به دنبال اشتیاق بیشتر بودن رضایت است. ازاین‌رو، هرچه به دست آوریم، فقط اشتیاق ما را افزایش می‌دهد، نه رضایت ما را. »

۳-خلیل جبران

“اینکه بتوانیم با رضایت به زندگی خود نگاه کنیم، دو برابر زندگی کردن است.”

۴-میشل دو مونتین

“ارزش زندگی نه در طول روزها، بلکه در استفاده ما از آن‌هاست … این‌که آیا شما رضایت از زندگی را پیدا می‌کنید به داستان سال­های زندگی شما بستگی ندارد بلکه به اراده شما بستگی دارد.”

۵-ادر ای کولارد

“نادر بودن خوشبختی در میان کسانی که به موفقیت‌های زیادی دست‌یافته‌اند گواه این است که این موفقیت به‌خودی‌خود اطمینان از یک زندگی شاد نیست. بزرگان، مانند فرومایگان، ممکن است رضایت خود را از همان موارد ساده پیدا کنند. ”

۶-لینوس پائولینگ

“رضایت از کنجکاوی فرد و یکی از بزرگ‌ترین منابع خوشبختی در زندگی است.”

۷-فرانسوا لا روشوفوکو

“وقتی نمی‌توانیم قناعت را در خود پیدا کنیم، جستجوی آن در جای دیگر فایده‌ای ندارد.”

۸-ریتو گاتوری

“رضایت همیشه تحقق خواسته‌های شما نیست. این موضوع درک این مقوله است که چقدر به خاطر داشته‌های خود خوشحال هستید. ”

۹-بت سوئیت

” اگر هرگز از خودت راضی نباشی ،سخت است که از زندگی راضی باشی.”

۱۰-ماهاتما گاندی

“خوشبختی وقتی است که آنچه فکر می‌کنید، آنچه می‌گویید و آنچه انجام می‌دهید باهم هماهنگ باشند.”

۱۱-مارگارت یانگ

“اغلب مردم سعی می‌کنند زندگی خود را به جلو ببرند. آن‌ها سعی می‌کنند چیزهای بیشتری داشته باشند یا پول بیشتری داشته باشند تا کارهای بیشتری را که می‌خواهند انجام دهند، بنابراین خوشبخت‌تر می‌شوند. ”

۱۲-فردریک کیونیگ

“ما فراموش می‌کنیم که خوشبختی به  دلیل به دست آوردن چیزی که نداریم نیست، بلکه شناخت و قدردانی از داشته‌هایمان است.”

۱۳-توماس جفرسون

“بزرگ‌ترین خوشبختی ما به شرایط زندگی که ما را در آن قرار داده است بستگی ندارد، بلکه همیشه حاصل یک وجدان خوب، سلامتی، شغل و آزادی در همه فعالیت‌های عادلانه است.”

۱۴-اد دینر

“ثروت روان‌شناختی شامل رضایت از زندگی، احساس پر بودن زندگی از نعمت‌ها، احساس تعامل با فعالیت‌های جالب، دستیابی به اهداف مهم، تجربه احساسات عاطفی مثبت و احساس معنویت است که افراد را به چیزهای بزرگ‌تر از خودشان متصل می‌کند. ”

کلام آخر

در این بخش، ما موضوع رضایت از زندگی را پوشش دادیم، آن را از خوشبختی و رفاه متمایز کردیم، و در مورد عوامل مرتبط و عوامل مؤثر در آن بحث کردیم.ما امیدواریم که این اطلاعات برای شما مفید باشد و بتوانید درک واضح‌تری از اهمیت رضایت از زندگی، چه در تحقیق و چه در زندگی داشته باشید.

رضایت از زندگی عوامل مختلفی دارد که با شادی و خوشبختی در زندگی تفاوت زیادی دارد. شما می‌توانید با طرح سؤالات خوب متوجه رضایت خود از زندگی شوید و بتوانید این رضایت را بهتر و راحت‌تر بالا ببرید.

هر فردی یک تعریف خاص و نمره‌ای خاص در مورد رضایت از زندگی خود دارد که می‌تواند این رضایت را با طرح سؤالات بالا، بسنجد.

نظر شما در مورد رضایت از زندگی چیست؟ بزرگ‌ترین عوامل رضایت از زندگی برای شما کدم‌اند؟ آیا شما نظریه دیگری در مورد رضایت از زندگی دارید که به آن پایبند باشید؟